foar Saske
it eilân slacht har doeken ôf
byt parten út de kim
tichteby leit hjir myn memmelân
de stjoerman ropt om alle hens
strunende skuorwinen meitsje
dit sicht suver huverich
ik kin har hast reitsje
mei myn hannen, hast
har teare holle tútsje
dochs in izige ûnrêst
ferwûnet it paad
blyn farwetter foarút
soe har werkenning
noch knypeagje nei my?… Lês fierder
Soenen se wol witte wolle
wa’t hjir my is yn dit hearehûs,
de wite ingels yn wifelljocht
mei it lege buordsje neist de doar?
Yn de kelder fyn ik gjin gehoar
mar frjemde tikken op ’e estrikken,
fjouwer doarren en ien derfan op slot,
skoftige skaden op griis granyt.
Boppe wennesto, yn kjeld en spyt
moat ik trije slingertreppen gean
en kin dy nea ferraskje, hymjen
op de eftergrûn fan ús gepraat.
Nei ûnderen bin ik op ’en paad
troch de jellengongen nei de hal.
De doar is breder as in deakiste,
in libbensbeam groeit út it rút.… Lês fierder
Foar Drs. P. (1919-…)
We ride
Troch Ruslân
Yn in bus
Earne yn ’e ‘Gouden Ring’
Tusken Suzdal en St. Petersburch
Sit ik haha mar mei dy aap
Dat lilke ding
Ik ûntkom der net oan
Dan flitst eat foarby
It liket hiel gewoan
Tusken dream en bjirkebeam
Foar it rút fan ’e rjochterkant
Minsken yn fleurige klean
Se steane ticht by elkoar
Dat is no net mear ferbean
Mar wat hie ik sjoen?
Mei dizze eagen
Draai film fluch werom
It wie de dea op skreagen
In kiste mei in lyk
Samar yn it sicht
Samar lâns de dyk
Man, frou
Jong, âld
Ha ik sa gau net sjoen
Lokkich is it net kâld
Lichem kin maklik yn ’e grûn
Men hoecht net te hakjen
Dêrnei sille se grif drinke
Ite, miskien fan boarden
Ea noch kocht yn
It Paradys op ierde
Yn Moskou
It warehûs
Goem.… Lês fierder
earne jannewaris ’23
komt se einlings frij
sil sy stil en stom ôftocht blaze
of
soerstof sûgje – tromme slaan!
big-benge tegearre… Lês fierder
wy wienen manmachtich
sa fier it each rikke koe
widzjend op ’e weagen
om ús hinne
waard it stadichoan
rommer
waard it stadichoan
hiel leech
allinne fierder
doe’t ik oankaam
bliek de ein
– it begjin
Titel: ‘Doe’
Keunstner: Koos van der Sloot
Fotograaf: Linus Harms… Lês fierder
ûnder de spjêren en iepen nuddels
krigest de dreen oan dyn búk
soerstof rûnom en al dy bije miezen
tsjin de ruten mei in snaffeltik
dream mar lekker sliepende prinses
hjir stiet gjin tuter foar dy ynspand
mar in sleper troch dyn koma hinne
wat in skande is; ek dat it sta seit
en wilens betink ik in goocheme trúk
om dyn wil te litten wat er is
flechtich as it gas en fergees hast… Lês fierder
herinnerst dy dy beam
yn ’t lân achter hûs
mei touwen en in planke
skommelen w’ de simmer lang
âlder waarden wy
it boartsjen waard tútsjen
wy fersprutsen mekoar
tûken hongen djip oer
ús beskûl yn elkoar
triennen yn fjouwer eagen
nijbou easke omseagjen
leechte follet it fermiste
de tins bliuwt hingjen
yn ’e swietens fan it lok
herinnerje dy… sa ek my… Lês fierder