Poëzij

Jaen

Fryske skriuwer

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

 

yn neitins

ik stie in middei neist dy
yn it boekediske

net ien fan dij hie ’k lêzen
en do liest tink ek mines net

dat we sprutsen oer it waar
en oer de midden
dêr’t de bettere
ferkeapers ûnder ús

sels ien him weage
achter it diske wei en
tusken it folk

dat haw ik ek wol dien
seisto, sizze en roppe
minsken sjoch
ik skreau
in prachtich boek

dat doch ik net mear
as se it ha wolle
keapje se it wol
en oars mar net

it berjocht no
fan dyn skriuwersdea
nee, it oerfalt my net

lit stjerre wat stjerre wol
àl nim ik my foar
en lês dochs
dyn boeken ris

sa sjocht men mar wer
in deade skriuwer docht
it faak sa goed noch wol

Jaen… Lês fierder

Bert Bakker

Come-back op de Mont Ventoux(3): Oer de bergen nei de see

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

 

(Dit gedicht is de lêste tekst út in rige fan trije; de earste twa teksten wiene ferhalen.Foar it earste ferhaal yn de rige klik hjir, foar it twadde klik hjir; of sjoch ûnder ‘auteurs’ by Bert Bakker)

(1)
Oeral beweegde de see en
altyd kaam rein op’ e side
hieltyd mei straffe wyn

grau, fladderjend, grillich
fûgels skrokken op
ferlitten troch hjerst
en lange winters

Dêr libbe er:
yn mealde polders
efter dik ôfbeakene diken
op ikkers oanharke
en spoaren djip
yn lân ferovere op wetter
fol nijbouwiken
fan gelok en ienriedige húshâldingen

Hy woe fuort
wyld ferwaaie
hy woe fuort, as
wie er al ôfreizge
fier hinne

Fier fan fitraazje
fan gesellichheid en
sintrale ferwaarming
moarnsnijs op’ e radio
kofje, jirpels, bier
en de stamppot
fan erchtinkendheid en jenever

dêr gie er dan:
mei in protte fersnelling
op tsjillen fluch
fuort en
sûnder ôfskie
nei in libben
wat libbe wurde moat
yn de lúkse fan passend lijen
en
gelokkich, seach er dêr by
ôf fan al tefolle wurden

(2)
Oer in fleurich lint fan
dykjes
licht en luchtich
blau
boppe heuvels fan freugde
nei toppen
en spontaan
by einleaze fiergesichten lâns
súdoan

Swalkjend foarby
it gloaiend giel
fan hellingen mei
fjilden pears
koalsied en fierderop
lavindel
sa súdlik
o, sa sinneblommich

fierder fuort as it each sjen koe
en rook rikke koe
en leafst heech
boppe de trillingen
fan oliifbeammen bewegend
grien
boppe de flanken
fan hieltyd hegere bergen
en ôfhandige marren

fertocht heech en lichtsinnich
fier en wiid fertakke
en och, wat kin it skele
nachten near fan wyn

(3)
En dochs..… Lês fierder

Jaen

Mare Frisicum

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

 

Sinne strykt oer Hoarne
oer de huzen en de tsjerke
bosk en dún
en dyk en Waad
oer de skoalle mei de skelters

en oer ’t begraafplak
mei de jonges dy’t hjir
earder boarten

sinne strykt oer Schylgeralân
en oer Hessel syn one street town
oer fyts- en ruterpaad
oer wykein en oer wrâld

oer de kearen dat ik hjir kaam
en oer al de tiid hjirnei
strykt de sinne
hjoed sjoch ik it

ik bin in eilân yn ’e Fryske see… Lês fierder

Jacobus Q. Smink

In Medias Res

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

 

In medias res

En do hollebollest út ’e waarmte
Fan dyn mem yn jannewaris
It lânskip fan apparatuer
Fan nijbouwiken, sikehuzen
En fabriken yn, it wie kâld
En ik wie der net by

Ik rûn ûnrêstich sykjend
Yn mysels fan wa’t ik wie
Flybke myn dreamen noartsk
Op ’e stjitten fan de stêd
Ik droech swiere jassen
Sloech iensumens yn ’e wyn

Trije jier letter kaam ik
Do, ik frege fan hoe hjitsto
En dyn namme wie in núnder
Mei safolle kurven yn ’e loft

In Medias Res

And you tumbled out the warmth
Of your mother in January
Down into the landscape of machinery
Of new housing developments, hospitals
And factories, it was cold
And I wasn’t there

I walked restlessly searching
In myself for who I was
Grumply spat out my dreams
On the streets of the city
I wore heavy coats
brushed loneliness aside

Three years later I came
You, I asked what’s your name
And your name was a humming
With that many curves in the sky

(Translation: Jabik Veenbaas, in co-operation with Thomas Johnston)… Lês fierder

Koos van der Sloot

Sonnet

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

 

‘Koos van der Sloot makket keunst fan útsûgde aaien die’t er mei allerhanne objekten gearfoeget ta assemblaazjes. Byldgedichten, sa soe men se neame kinne.’ (Huub Mous)

sonnet4

(foto: Linus Harms)

Op de boppesteande foto is it keunstwurk ‘sonnet’ fan Koos van der Sloot te sjen, it is in ‘byldgedicht’, yn dit gefal in ‘byldsonnet’. Elk aai stelt in wurdlid foar, in lossteand aai is ien wurd, tsjininoaroan pleatste aaien foarmje in wurd fan safolle lidwurden as der aaien tsjininoaroan stean.

Skriuw in sonnet op…

ensafh noeget elkenien út om it ‘byldsonnet’ fan Koos van der Sloot om te setten yn in ‘wurdsonnet’, folslein neffens Van der Sloot syn skema, dat wol sizze hast folslein.… Lês fierder

Jaen

Fryske froulju

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

 

of more than a certain age
hjoed bin ik the poet of jim place

sjoch ik jim rinnen, allinne, tegearre
yn ’e kloft, reade noazen yn ’e
wetterkâlde freedtemiddei
novimberloft

kleurspielde krollen, reinjassen
en útpuoljende lêsbril-, kaam-
en bûsdoektassen

hammerteannen en trou beminnen
ried ik, sunich garjen en frede bewarjen

fan dûnsles
en folksdûns en
yn ’e wyn op fytserij fersliten
heupen – ik herken se oan ’e hip –

jim nei oanbiedings sneupen
jim skeine spruten, snorhiertuten
fiel ik, jim ferbiten
winsken
groeden
jim ferwoeden

jim ha ús yn ’e ruften teard
de wurden leard… Lês fierder

Anne Feddema

Wa’t my foar de fuotten rint

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

 

Wa’t my foar
De fuotten rint
Lit ik hurder rinne
Hieltyd hurder
Oant se my foarby
Op ’e nij foar
De fuotten rinne
Dan lit ik se
Noch hurder rinne
En gean sels
De oare kant op
Oant dizze lju
My ek wer
Foar de fuotten rinne
Dy’t ik dan
Wer hurder
Rinne litte kin
Sadat úteinlik
Iderien my
Foar de fuotten rint

Dan bin ik op myn bêst!… Lês fierder