men moat it mar treffe
útsiedde op dit plak
bin ik ûnkrûd wurden
ta weismiten keard
mar stean bleaun
ticht tsjin in akelei oan
dy’t er stean liet
omsylde de skoffel
ek ûnbedoeld my
skeat ik omheech
de goaden fersykjend
noch altyd net sjoen
stean ik yn bloei
draach ik aanst frucht
wa wit wa wit… Lês fierder
Dit is de sande ôflevering fan de foar in part op rym sette ferzje fan J. Slauerhoff syn ferhaal De laatste reis van de Nyborg. Andries Miedema hat hieltyd parten yn komprimearre foarm yn gedichten fongen, dy’t er foarôfgean lit troch in stikje tekst fan it oarspronklike ferhaal. Yn elke ôflevering wurde in tal gedichten + proazatekst jûn. De ôfleveringen folgje it oarspronklike ferhaal gronologysk. De eardere ôfleveringen stean op ensafh 1, 2, 3, 4 , 5 en 6 (sjoch Argiven).
De auteur seit oer it ferhaal en syn wurkstik:
‘Slauerhoff hat in prachtich n spannend ferhaal skreaun oer in bark mei in bysûndere lading en in bysûndere kaptein en bemanning.… Lês fierder
(yn ’e trant fan Obe Postma)
Theun de Vries woe hawwe
de Fryske literatuer soe bohemiens
brek wêze
De Fryske dichters Cor en Pier lykwols
ha wol aan hân fan de nachtside
fan it bestean
As hja harken nei de petearen
fan skoftsjende huorren
yn it Land van Belofte
En ek it kwea
yn syn omgongen en trochtochten
is har net alhiel frjemd bleaun… Lês fierder
Dit is de sechsde ôflevering fan de foar in part op rym sette ferzje fan J. Slauerhoff syn ferhaal De laatste reis van de Nyborg. Andries Miedema hat hieltyd parten yn komprimearre foarm yn gedichten fongen, dy’t er foarôfgean lit troch in stikje tekst fan it oarspronklike ferhaal. Yn elke ôflevering wurde in tal gedichten + proazatekst jûn. De ôfleveringen folgje it oarspronklike ferhaal gronologysk. De eardere ôfleveringen stean op ensafh 1, 2, 3, 4 en 5 (sjoch Argiven).
De auteur seit oer it ferhaal en syn wurkstik:
‘Slauerhoff hat in prachtich n spannend ferhaal skreaun oer in bark mei in bysûndere lading en in bysûndere kaptein en bemanning.… Lês fierder
Wêr‘t deis it lûde libben swetst,
Giet no de rouwe om en etst
Har swijend silhûet
Ut “Skaadbylden”, Sjoerd Spanninga
yn ’e naalspjir de útbeitele nammen fan de boeren
witte dat nei de wurksume libbens de alpinopetten
oan ’e spikers oant ta stof
hwent stof bistû en ta stof… ek it reidtek
fol gatten sa as it útlibbe taffelskleed
dêr’t beppe yn har lêste argeleaze jierren de ynbylding
stânfêst út wei besocht te poetsen
it hûs kreas pandutsen wer
en de straksunich golfplaten skuorre
bekt allike wreed
as de ferkavele bunders der omhinne
dêr’t lân is is oarloch
kear ik om in frjemdling… Lês fierder
En dat is oars net sa swiere slim
Mar mei ús teannen der noch yn, h’m
No, dan witst fan tinken bêst
Sok in sokkepassy is sok in lêst
De sokkebiter sit ûnder de taffel
Fan elkenien mar benammen by ús
Sitte we oanklaud mei dizze waffel
Sokkebiter ha ’k tocht wat in krús
It kin gâns in skoft duorje, jawis
Ear’t de sokkebiter der efter is
Dat sokkebite in minne professy is
Dat der oars wat om yn te biten is
Dat feintsje dat dêr no yn sokken byt
Fan keallekeapman of dyn sok
De klompsok fan d’ âldman, sokken ek
Dat feintsje dat dêr no yn sokken byt
Noch gjin aan fan kraak en smaak
Mar fan swit en plúskes wit er aanst wol
Sokken ha de eigenskip wol
Mar dy knobbelteannen, jakkyblaak
Dat op in oaie dei dan is ’t oer
Mei sokkebiten, hoe’t it sit
Stiet net krekt beskreaun mar wat oer
De buorren giet is wat elkenien wit… Lês fierder
Yn ús greidene lân fan fuotsjefinne
Jout it notiids lijen mei de sokkebiter
Yn wite en swarte, yn smoarge en skjinne
Yn sokke sokken byt de sokkebiter
En dat is oars net sa swiere slim
Mar mei ús teannen der noch yn, h’m
No, dan witst fan tinken bêst
Sok in sokkepassy is sok in lêst
De sokkebiter sit ûnder de taffel
Fan elkenien mar benammen by ús
Sitte we oanklaud mei dizze waffel
Sokkebiter ha ’k tocht wat in krús
It kin gâns in skoft duorje, jawis
Ear’t de sokkebiter der efter is
Dat sokkebite in minne professy is
Dat der oars wat om yn te biten is
Dat feintsje dat dêr no yn sokken byt
Fan keallekeapman of dyn sok
De klompsok fan d’ âldman, sokken ek
Dat feintsje dat dêr no yn sokken byt
Noch gjin aan fan kraak en smaak
Mar fan swit en plúskes wit er aanst wol
Sokken ha de eigenskip wol
Mar dy knobbelteannen, jakkyblaak
Dat op in moaie dei dan is ’t oer
Mei sokkebiten, hoe’t it sit
Stiet net krekt beskreaun mar wat oer
De buorren giet is wat elkenien wit… Lês fierder