Dizze grutte stien hat in doar, en dêrefter wennet it ear.
Sânfûgels meitsje muzyk, sâlt mei tongen út ’e loft.
Yn it ear sels hearre jo neat, it reade each fan de stoarm swijt.
It is bûten stiller as oars, in ûle ropt heas nei spoeken yn ’e toer.
De stien lokket jo mei lieten, kom mar gau, jo binne leaf.
De doar giet iepen, it ear genietet fan jo stadige stjerren.… Lês fierder