leit de sjamaan it ôf troch syn eigen algemy
Reagearje
Poëzij
… De earste ynslach
Meast
Nei de earste ynslach
Strûpe guon fermogens derûnder
Rekkene neffens de klap
Krekt oerein
Net betize oer belies jaan
Weagje wy ús
Yn de nacht
Oer it skansearre paad
Sûnder bangens foar de grutte fan dit lijen
Net hindere troch staffens en nachtblinens
En miskien de sinleazens fan dit protest
Om lûd en sicht werom te heljen
Rekkene neffens de slaggen fan it hert
Ivich betûft en nea fernuvere
Weagje wy ús
Yn de nacht
Op wei yn it skeinde lichem
Mei foarop de wite flagge
Wilens
Komme de fermogens stiloan oerein
Longerje yn de nearens
Sy binne fan ús
Wy hâlde fan har
Bongelje fierder
Sette sa troch nei moarnier
It gehoar wer klaaid mei lûd
It sicht mei ljocht
Soks is reden om fleurich te wêzen
Lykwols
Betink
Leafde & freonlike wurden sille omkomme
Fermogens derûnder strûpe
Dochs fergean
As dat allegear in rimpen & ûnbetochtsume died is
En aansens yn ferneukt nije sprake
It útmergele & oanfretten bestân op tafel leit (in misdied)
Leafde & freonlike wurden sille omkomme… Lês fierder
net in paradys hâldt stân
Ik
Ik
wa bin ik
ik bin in oar
efter myn ferhaal ik
wit tsjin better leauwen yn
foar mysels it allerbelangrykste
ik wie der fan it begjin ôf by
de iennichste dy’t altyd by my bliuwt
en libbenslang nea fuortgean sil
ik bin gjin fariabele
mar in konstante
ik bin ta mysels feroardiele
ik bin myn eigen finzene
en myn sipier
dan de ien dan de oar
ik bin gjin konstante
mar in fariabele
ik bin in kameleon
yn oare wrâlden fersjit ik fan kleur
wylst ik yn in einleas universum libje
is myn wrâldsje tige lyts
ik bin in fisk yn in kom
minsken en dingen dy’t dêrbûten binne
sjoch ik ferfoarme
troch in fergrutglês hinne
ik bin yn god syn djipste tinzen
in tinkende karbonade bin ik
in antyteze
of in paradoks
ik haw in antwurd
mar wit de fraach net
ik bin immen dy’t
fiif minuten foar slutingstiid
oankomt wolkom of net
altyd te let
ik bin gjin aperityf
mar in superlatyf
ik hoech mysels net te sykjen
want ik bin mysels net kwyt
ik stim ôf op it universum
en krij allinich testbyld
Ik bin it lêste puzzelstikje
dat oerbliuwt
krekt net past… Lês fierder
Surrogaattee
De kachel jout súntsjes decimberwaarmte frij,
kâlde rein tikket in treurich sankje,
de tichte kleden ûntnimme elts klear sicht.
Ik sit yn de hurde stoel der’t heit
ea de wrâld oerseach. mem mei
mimerjende wurden surrogaattee skonk.
No’t it oerstallige ynpakt is, leit de kalinder
ûnûntkomber it lêste momint fêst.
sil it ljocht op ’e nij feroarje.… Lês fierder
Hey Google
boekebal
ik gyng
nei it boekebal
yn ’e stedsskouboarch
de minste skriuwers
sieten op ’e heechste galerij
en sa nei ûnderen
per galerij
de bettere skriuwers
dit wie sa
in krekte wjerspegeling
fan ’e stannemaatskippij
de skriuwer
dreaun troch syn obsesjes
en finzen
yn ’e stannemaatskippij
is uterstee net frij… Lês fierder