Proaza

Jelma Knol

‘It neidiel fan de twifel’ fan I.E. Bloem

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

De ûnder pseudonym publisearjende I.E. Bloem hat mei syn/har young adult roman It neidiel fan de twifel de Simke Kloostermanpriis fan 2022 krigen. Dit boek hat Bas, in jonge stoïsijn, as haadpersoan. Bas is 16/17 jier âld, stammeret en wurdt dêrom, mar ek om oare redenen flink pest op skoalle. Mei ien fan de slimste pestkoppen, de idele en waanwize Vera, mei er nei Bergamo om fjouwer moanne lang Italjaansk etc te learen. Nei in moanne moatte se haljetrawalje nei hûs ta fanwege koroana. Underwilens binne de geheimen fan de Italjaanske Julia en de ferstoarne heit fan Bas knap yntrodusearre yn it ferhaal as spanningselemint.… Lês fierder

Giny Bastiaans

Nada te espante

Pleatst op
11
logo.ensafh

Nei’t myn leave J. sân jier ferlyn ferstoarn wie, tocht ik wolris: No, dat wie it dus. Myn libben. It is al foarby. Sa mar ôfbrutsen. Yn dy dagen tocht ik ynienen oan in foarfal fan jierren lyn. It spile yn Lagos yn Nigeria, it lân dêr’t wy doe wennen. Op in jûn wienen J. en ik útnûge foar in diner by minsken út India. Yn in ûnbidich grut hûs, grôtfol gasten, genôch personiel. It wie in fleurich feest, hearlik iten, minsken yn kleurige klean. Tusken de gongen troch wie der tiid om efkes fan ’e stoel ôf.
Twa froulju kamen op my ta.… Lês fierder

Anne Feddema

Deade bisten

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Okkerdeis lies ik yn ’e krante in stik oer minsken,dy’t, útkocht, nijbou ensfh., harren wente út moasten. Ien fan har fertelde dat der yn ’e tún fan it hûs ferskate bisten begroeven leine, in kat, hûn, goudfisk, en dat dat faaks noch wol it slimste fan de hiele saak wie. Doe moast ik tinke oan alle bisten, dy’t oant no ta, yn myn libben in rol spile hawwe en wêr’t hja bleaun binne. Bedobbe yn myn hert en ûnthâld.
Yn myn jeugd wie dêr de wite boarre ‘Tommie’ dy by eintsjebeslút wol in jier as achttjin wurden is. Op in stuit wie er in hiel skoft fuort, wy tochten dat wy him nea wer sjen soenen mar op in dei wie er der hookstrooks wer.… Lês fierder

Lomme Schokker

Under eigen eagen

Pleatst op
1
logo.ensafh

Myn tinzen weromhelje, wurden meitsje. Trije saken dy’t der ta diene. Ien: der wie dat hûs, lang lyn, in hûs mei keamers sûnder siel. Twa: dat wy stil praten binne. Te lang al, ús swijen duorret sûnder ein. Trije: it behaachlik begryp dat alles mei-inoar ferbûn is. Sa moat it wêze, hat mei útwikseling fan enerzjy te meitsjen. Op elk mooglik nivo. Hoe kin ik dêrfan witte?

Keamers sûnder boeken, sa wie it. Yn it hiele hûs net in boek of idee, gjin oantinken of prakkesaasje te bekennen. Keal en kâld. Nee, net keal. Prachtich spul, djoer spul, treflik en mei smaak ynrjochte.… Lês fierder

Henk Nijp

Hofkesjonge

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Sa bliid as in protter stoarmt er ús temjitte en fljocht ús yn ’e earms. It is in pear wike ferlyn dat wy elkoar foar it lêst sjoen ha. Hy soe al op bêd en wy komme him eins wat oer it mad. Mar nei’t wy elkoar even bêst oankrûpt hiene joech er him bjusterbaarlik gau del.
De oare moarns is er der alwer betiid by, foar it moarnsiten hat er al fan alles by de ein hân: hy hat kofje setten, in panfol hjouwermout makke, de ûne fol mei taartsjes treaun en doe moast der ek noch klaai-pizza komme. Alle hannelingen wurde troch himsels sekuer fan kommentaar foarsjoen.… Lês fierder

Lomme Schokker

Identiteit en kreativiteit

Pleatst op
2
logo.ensafh

‘Do silst en moatst einlings in kear mei my nei it Sokratysk Kafee yn Amsterdam. No ris net eamelje oer gjin tiid of gjin nocht of te djoer of de frou wol it net ha, it praktysk filosofearjen dêr kin dy helpe om pas echt de skriuwer te wurden dy’tst sa graach wêze wolst.’
Sokssawat sei myn freon de psycholooch in pear wike lyn, doe’t ik him fertelde dat myn beide bern totaal gjin fidúsje hiene yn myn potinsje om ea noch wat ferstannichs te skriuwen.
Ik hie nammentlik meidien oan in ferhalewedstrydsje fan de boekewinkel hjir om ’e hoeke yn Lisse yn it ramt fan it boekewiketema.… Lês fierder

Anne Feddema

Dulle Griet (Lilk Wiif)

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

En dêr stie jimme, razende, reizgjende reporter hookstrooks foar it grutte, ferneamde skilderij fan Pieter Bruegel de Alde út 1563, “Dulle Griet’, dat safolle betsjut as ‘Lilk Wiif’.
It skilderij is te besjen yn it tige nijsgjirrige museum Mayer van den Bergh yn Antwerpen. No tinke jimme miskien: Ha fijn… no sil it wêze… in keunsthistoaryske útlis en ynterpretaasje fan ’e symbolyk yn it skilderij. Mar nee hear, neat fan dat alles. Dêr is ynternet foar.
Al de muoite wurdich om te fertellen is, dat der neffens my in reade tried rint fan Bosch-Bruegel nei it Flaamske byldferhaal…sis de strip…fan Willy Vandersteen en sels de cartoons fan Kamagurka, mar sels dêr, hoewol’t it ûnderwerp my tige noasket, woe ik it net oer hawwe.… Lês fierder