Dit wie it jier fan
eangst, ôfstân hâlde, hûdhûnger
ferlet fan in praatsje
it jout net mei wa
trije tuten komme net werom
mûlkapkes bliuwe
mei seare fingers
jou my eachkontakt
in sêfte stim
ik kin minsken feroarje
seit in âlde freondinne
se lûkt al tritich jier oan
deade hynders
lit se drave, fjouwerje
frijheid is in moai wurd… Lês fierder
Sil ik dy wat fertelle? 2021 sil in bûtengewoan goed boekjier wêze! Jawis, dit wurdt in poerbêst jier foar de kloft skriuwers, dichters, ferskemakkers en mearkefertellers dy’t de minsken allegear wat eigensinnichs te sizzen hawwe. Wolst gewoanwei net leauwe hoefolle literêre projekten oft op it punt steane fan publikaasje en útjefte. De ien nei de oare komt mei bysûnder wurk op ’e proppen. Sa wit ik fan in frou dy’t fan har libben amper trije boeken lêzen hat, mar yn dizze lêste lockdown wol moai de gânse Potterrige en de hiele Jean M Auel-syklus oan ien tried troch opfretten hat om ynspiraasje te finen foar in dystopyske saga fan net earder meimakke omfang.… Lês fierder
Tsien jier lyn, desimber 2010, wie ik krekt werom út Berlyn. Ik wie in ryk man. Nee, dit is net it begjin fan myn langferwachte roman. Dit rymt oars al dit earste stik, mar it wurdt ek gjin fers. Goede lêzers, ik hie in flat regele. Ik hie it klearspile: ik soe myn dream foarmjaan kinne yn in wente yn Berlyn. Heal jannewaris 2011 koe ik deryn. (rymt alwer)
Ik wit noch goed dat ik der in wike ompankoeke mei in behoarlik pynlike poat.
In hiel ferfelende ûntstekking, krigen of better sein, ûntstien nei’t ik yn Barcelona, de berch Tibidabo, fia hûnderten trepkes beklommen hie.… Lês fierder
Waarom zou je meer betalen? ropt it mailtsje oerémis huppeljend yn de mailboks. Der komme hjir de lêste tiid sa no en dan aparte berjochten del. Gjin idee hoe’t dat komt. It heucht my net dat ik my ea ynskreaun ha by de ferstjoerder. Hjoed wie der wer sa’n berjocht fan in webwinkel dy’t him ‘Actievandedag’ neamt. Ik ha dêr noch nea wat kocht en ha neffens my ek net op ien of oare link klikt, mar dat is soms samar klear fansels. Of faaks ha de buorlju tocht dat ik te folle efter de geraniums sit of fine se my wat iensum en ha se tocht sa wat ferdivedaasje foar my te regeljen.… Lês fierder
Ferline wike yn de Afûkwinkel mei Sjappy fan Sipke de Schiffart yn ’e hannen hearde ik in frouljuslûd dy’t myn namme neamde. Blykber wie de frou net hielendal wis oer wa’t ik wie, it fraachteken yn har stim bleau tusken ús hingjen. ‘Jierren santich?’ sei se foarsichtich freegjend, ‘Leejestrjitte?’ Doe wist ik it wer. Yn ’e fjouwer moanne dat ik doetiids yn Ljouwert staazje rûn siet Anja fan de beukerkweek yn de moaie grutte foarkeamer, wylst ik yn ’e túnkeamer nêst it smelle keukentsje húsmanne. Dat tanksij Anja altyd skjin en kreas opromme wie, sels jûns let koe se noch goed lyk gean.… Lês fierder
Dit jier fielt foar my (30-11-20), suver al as foarby en dát gefoel sil, nei alle wierskynlikens, hiel wat fan myn lêzers, as dy hiel wat der binne fansels, in nustje is ek wolkom, bekend foarkomme.
Koroana spilet dêr in bysûnder grutte rôl yn, lit dat dúdlik wêze. De Krystsfear begûn foar my al op santjin augustus, de dei dat ik oankaam yn Galway, Ierlân, om mei te dwaan oan Óró. ( lês myn bydragen yn it Ensafh-argyf )
Óró, in ynternasjonaal teäterprojekt, bedoeld foar Galway, Kulturele Haadstêd fan Jeropa, mar dat fanwegen, Covid, ik ymprovisearje mar in bytsje op it beheinde tema, folslein yn it wetter foel, dat ek dêro, genôch te finen is.… Lês fierder
De man hie in kreas learen jek oan en in brune ‘newsboy-cap‘ op ‘e holle. In pensionado, mar noch net sa lang, skatte ik yn. Hy hie it mar dreech mei it winkelkarke, it iene foartsjil woe net rjocht, it trille en skodde en draaide net lyk op mei de oare trije tsjillen. It weintsje luts hieltiten de kant op fan de muorre, krekt dêr’t it net hinne moast.
Ik stie foar de winkel te wachtsjen, want ja, koroana, en dan mei der neffens de hjoeddeiske winkelregels mar ien fan de húshâlding de winkel yn. Sa hie ik moai even tiid om de boel hjir te observearjen.… Lês fierder