André Looijenga hâldt him op it stuit ta yn de Skriuwersarke. Foar Ensafh docht er dêrwei om de safolle dagen ferslach fan wêr’t er him dêr mei dwaande hâldt.

Ik tôgje mar mei boeken om. Bin ik eins wol te plak hjir yn it petgat? Rêst, roeie, fytse, ja fansels: mar thús yn Grins steane myn dekameters boekekast. Boeken kin ik net sûnder. Eins kin ik ek net skriuwe sûnder dat der boeken binne. Literatuer is foar my net sa mar ferhaaltsjes fertelle: it is fierder gean nei wat der allegear al skreaun is. En weromgean nei wat earder skreaun waard.… Lês fierder

André Looijenga hâldt him op it stuit ta yn de Skriuwersarke. Op ûnrigelmjittige mominten sil er foar Ensafh ferslach dwaan út Rink van der Velde syn petgat ûnder De Feanhoop. Dit is de earste ôflevering út dizze rige:

Sieten wy op de flonder fan de Arke, soenen hast itensiede, belle heit: it sjocht der net bêst út mei dyn kat. Yn de wike foar’t ik fuort soe, die it bistke al wat nuver. Net ite wolle. By it op de finsterbank springen der oer de radiator wer ôf knoffelje. In grouwe kat wie er noait, mar hy like no suver meager te wurden.… Lês fierder

Ofrûne freed seach ik efkes Nieuwsuur. Nei in skôging oer de benearjende sitewaasje yn Noard-Irak, soe ik de tillevyzje wer útdwaan. Mei in heal each en ear krige ik mei dat der in itemke oan like te kommen oer it safolste boek fan in Amerikaansk histoarikus oer Amsterdam yn de 17e ieu. Amsterdam, och wat in orizjinele ûnderwerpskar (quod non), tocht ik al by mysels. En sa’n “ynfleine” Amerikaan, dy’t net iens Nederlânsktalige boarnen lêze kin, dy sil ús hjirre dan wer ris útlizze wat elkenien mei in bytsje ynteresse yn skiednis al lang wist… Mar, eins, hoe my soks ek tsjinstiet: lit my dochs even sjen hoe mâl oft it giet.… Lês fierder