Wy moasten der even op út, om boadskippen. It waaide dat it rikke en ik hie hâlden en kearen mei de pakesizzer efterop en de fûle wynpûsten dy’t ús efter de hege gebouwen wei oer it mad kamen. We kamen oan by in lanlike grutwinkelman en krekt op ’e tiid stiene wy stil foar’t wy yn in grouwe klodder behangstisel telâne komme soene. De man fan dy lym fleach lyk foar it foartsjil del om in poster werom te krijen dy’t troch de wyn fuortblaasd waard. Syn smoarge lears betrape it biljet krekt foar’t it útflappe soe. It wie op ’e tiisdeis foar de ferkiezingen.… Lês fierder
Kollums
De wike fan ’e sachte froulju
Somtiden wurd ik moarns wat aaklik fan it nijs yn ’e krante moarns en yn ’e rin fan ’e dei komt dêr dan geregeld noch in dofke oerhinne. Troch it lekskoaien en kankerjen op ynternet.
Hoe’t sels minsken dy’t ik ken, dy’t ik graach mei, har negative miening op ynternet spuie. Dêr’t dan in oar wer op spuit en gean sa mar troch.
Yn ’e supermerk skode ik lêstendeis in winkelkarke in bytsje fierder om’t ik op dat plak sykje woe nei myn favorite sjem. Mei gimber. En ja, yn dizze winkel hiene se dy en bliid soe ik it potsje pakke, doe’t ik ynienen oan ’e kant reage waard troch de winkelkarre dy’t ik niiskrekt wat opskood hie.… Lês fierder
Fleurich nei de barebysjes
Juster lies ik yn The Guardian quotes fan hûndert minsken fan 100+ jier oer harren ‘geheim’ om sa âld te wurden: ‘to reach the triple digits’. Sei in Yvonne Old (what’s in a name): ‘In the war years I worked as a teacher. One of the staff told me: “Remember, plenty of laughter, but no shouting.” And do you know, he was right? Very good advice.’ Dat kaam my bekend foar.
It hat my in kertier koste mar ik ha it regiosuffertsje ûnder út de papierkontener opdjippe. Sei in hûndertjierrige Tineke Zwetsloot lêstendeis: ‘Yn ’41 kaam ik yn Leien te wurkjen op in legere skoalle.… Lês fierder
Mear Vermeer ferneare?
Ein 2019 of begjin 2020, noch foar alle Koroana-ellinde, besocht ik de tentoanstelling Rembrandt – Velázquez yn it Ryksmuseum. It wie in prachtútstalling mei wurk fan ’e grutte skildershelden út ’e kanon fan ’e westerske skilderkeunst. Alsa net allinne Rembrandt en Velázquez, mar ek: Zurbarán, Murillo, Ribera … Frans Hals, Adriaen Coorte en … dêr is er … Johannes Vermeer. De tentoanstelling wie te sjen yn ’e ‘Philipsvleugel’ fan it Ryjks, dat is in diel los fan ’e oare sealen fan it museum.
Wa fan jimme wolris yn it Ryks west hat, wit faaks hoe’t de skilderijen fan ferneamde skilders út ’e 17e iuw dêr ophongen binne.… Lês fierder
It frije wurd?
Eins hie ik der net oer skriuwe wold. Der wie al te folle oer skreaun en sein. Elk hie der fan syn as har eigen kant oerhinne miigd. Lykas mei alles tsjintwurdich wie de wrâld ferdield yn twa kampen dy’t inoar om it fûlst bestrieden. En ja hear, it duorre net lang, of dejingen dy’t ‘foar’ wiene waarden útmakke foar oergefoelige, linkse woke-lju, doochnoazen en mear fan soks. De tsjinpartij waard, alhiel neffens de jildende moares, útmakke foar wappy, antyfakser, rjochts-ekstremist, FVD’er – dat is sûnt maart 2020 ek in skelwurd – en uteraard ek foar Poetin-versteher. Ik betink dit net, wie it mar sa’n feest.… Lês fierder
Noch sa jong en dom
Der kamen twa jonge froulju de kûpee yn stampen. In lange blonde en in koarte readhierrige. De iene noch moaier as de oare. Gibeljend joegen se har del, twa stuollen links efter my. Se leine de fuotten op ’e stoel foar har. De blonde drapearre har skonken oer dy fan de lytse. Gesellich.
Noch foar’t de trein ôfstuts waard dúdlik wêr’t de froulju it oer ha woene: oer manlju. De moaiste hie ek noch in heldere en frij lûde stimme. Se soe grif yn in band sjonge kinne. It hold wol yn dat de heale kûpee meigenietsje koe fan wat de froulju allegear belibben.… Lês fierder
Telle
Oan ’e ein fan ’e middei, noch even foar’t it echt tsjuster wêze soe, siet ik klear foar it grutte rút. In noflike stoel, fierker by de hân, termoskanne kofje yn it finsterbank, mei in stik koeke. Ik hie de tellist earder al fan de fûgeltelsite delhelle, en foar de wissichheid hie ik de fûgelgids foar de al as net ynvasive eksoaten en oare ûnbekenden derneist te lizzen. En, net ûnbelangryk, in intensiederswekker om hiel krekt in healoere by te hâlden. It koe mar oangean! It storeinde nochal wat en de wyn spile net swak by, wat soe dat betsjutte foar de tellerij?… Lês fierder