Lomme Schokker

Oranjeread

logo.ensafh

Myn belibjen fan de werklikheid is yn sommige gefallen oars as dy fan de measte minsken.
Sa hawwe wy dit jier in hingelbegoania boppeyn in amphorafaas op ’e hoeke fan ús tún, heal ferskûle efter in reade Japanske acer. It felle oranje fan de frêle blomkes stekt manjefyk ôf tsjin de lykfoarmige bledsjes fan plant en beamke. Us buorlju wurde der alle kearen suver bliid fan as se oer it túnsket dikerje. Ik dêrtsjinoer, mei myn min kleurûnderskiedingsfermogen yn it oranje-read-griene spektrum, sjoch amper ferskil tusken dy blomkes en de bledsjes. No wit ik blinders goed wat ik sjoch, dus dat kin neat oars wêze as myn eigen werklikheid.… Lês fierder

Henk Nijp

Dyk

logo.ensafh

It is wer safier, alles stiet stil en it kin ek noch wol eefkes duorje. De motor kin wol út. In lange stilsteande rigele foar de slachboom en oan de oare kant ek noch gjin beweging, no ja, op it lange gers yn ’e wyn en in keppeltsje krieën nei.
Alle kearen as wy fan Noard-Hollân komme binne wy de klos, en oarsom as wy dêr hinne sille, likegoed. It is krekt as dogge se it derom. It mist eins noait in kear of it moat jûns let wêze. Meastentiids giet it mar om ien skip foar safier’t ik dat fan de auto út besjen kin.… Lês fierder

Cornelis van der Wal

Mingd nijs (2): jild en suertsjes

logo.ensafh

It Skriuwersboun wol mear jild foar de Fryske literatuer. Moai sa, ik wol ek wol mear jild hawwe. Lykwols, as jo dit stik goed lêze, dan falt dizze passaazje op:
Mear ynset fan ynstituten lykas Tresoar en de Fryske Akademy foar de Fryske literatuer, wat ek ynhâldt: mear praktyske stipe foar it Skriuwersbûn troch Tresoar.
Provinsjale erkenning foar de wichtige funksje fan it Skriuwersbûn as belangebehertiger fan skriuwers en oersetters. Om dy taak ek op langere termyn ferfolje te kinnen is in ferheging fan it jierliks subsydzje needsaaklik.
It Bûn slacht himsels dus net oer, wat it freegjen om jild en stipe oanbelanget.… Lês fierder

Anne Feddema

Alde Aldi

logo.ensafh

It komt krekt yn ’e wrâld, alsa hie ik it allegearre meticuleus, in wurd dat hjir  goed op syn plak is, fol eangst  en bangens, útsocht. Ik moast nammentlik op ’en paad mei it iepenbier streekferfier. Alle dagen wer wiene der stakings troch it hiele lân, dan de trein, dan de bus en sa om en om. De woansdei staakten de bussen yn Noard-Hollân, de freeds yn Fryslân, tongersdei dus de bus.
En? … sille jimme tinke, goede lêzers … wêr moast dy Feddema no wer sa nedich hinne , sa wichtich dat it net wachtsje koe?
Dat sil ik jimme fertelle … Hy woe nei in útstalling: Leo Gestel op Mallorca yn Museum Kranenburgh yn Bergen, en dat is gjin Bergen aan Zee en aldergeloks ek net op Mallorca, want om dêr te kommen mei it streekferfier…hâld mar op.Lês fierder

Jelma Knol

Royalty achter de skermen

logo.ensafh

Hjir jo royalty-ekspêr mei fragen en antwurden dy’t nea yn de media behannele wurde.
Hoe sit it no krekt mei Charles III en Camilla? Earst myn oprjochte lokwinsken oan de beide majesteiten dat it no lang om let sa fier is. Alhoewol. Iuwenlang hiene keningen, keizers, etc. favoriten, minsken dy’t deistich tagong hiene ta de majesteiten en harren sels ûnder fjouwer eagen sprutsen, bygelyks omdat se Groom of the Stool wiene (kontfeiers op it privaat). As de kening in bysûndere foarkar foar sa’n type krige, koe dy favorite persoan syn of har posysje handich útspylje en te jilde meitsje yn de foarm fan jild en titels.… Lês fierder

Giny Bastiaans

Hûdferlet

logo.ensafh

Wy rûnen tegearre it Dokmondpaad. In kuiertocht fan Dokkum nei Egmond. By Starum stutsen we oer nei de oare kant.
Nei trije dagen rinnen yn Noard-Hollân kaam de abdij fan Egmond yn it sicht, dêr’t wy in pear dagen bliuwe soene. Wy moasten oanpoatsje want fóar 16.00 oere ynchecke.
Ik krige it nuveraardige gefoel yn eardere tiden bedarre te wêzen. Rinnend op de tuorren yn ‘e fierte ta . As yn de midsieuwen. Dat je fóar’t de poarte slút, yn ’e stêd wêze moatte, oars wurdt it behelpen yn it ‘Húske te let’, in lyts ûnderkommen foar reizgers dy’t de stedspoarte ticht fûnen.… Lês fierder

Lomme Schokker

Fakânsjeperikels

logo.ensafh

Dizze drûge en drege simmer gjin better plak as in pear wike útfanhúzje tusken de grouwe muorren fan in kleaster yn it Teutoburgerwald. De lêste tiid sitte my myn dreamen dwers, dy’t ik fan alle kanten ris goed beskôgje en beskikke wol. Dreamen dêr’t elk út myn fermidden fan fynt dat ik my der überhaupt net drok om meitsje moat. It hat neat om ’e hakken, sizze se, do makkest fan fearkes yn eigen eagen heule balken yn dy fan de minskheid. Ja duh, ik wol lekker sliepe kinne.

No’t de wissichheid begjint troch te kringen dat it mei my oer tsien of tweintich jier beslikke wêze sil, begjin ik mear en mear fan dy dingen te genietsjen dêr’t ik mei fertroud bin – myn moaiste boeken, foto’s, keunst, muzyk en foaral myn byinoar skarrele wysheden.… Lês fierder