Anne Feddema

Eben-Haëzer

logo.ensafh

In bytsje dwyl yn ’e holle sit ik op ’e fyts. Ik bin op wei nei de teststrjitte yn wer in oare strjitte, in lokaasje dêr’t eartiids in boumerk yn siet. Mûlekapke foar, kom ik de grutte romte binnen en sjoch fuort de minsken dy’t dêr op my wachtsje en net allinne op my fansels. Mar it is der net drok en ik kin sa trochrinne foar myn ôfspraak. Se hawwe allegearre deselde soart beskermjende klean oan mei brillen op en spatskermkes foar. It liket hast wol oft ik bedarre bin op ‘e set fan in film mei in apokalyptyske grûntoan, dy fan firus en it oanjeien fan sykten.… Lês fierder

Marcel Plaatsman

Nei it boek

logo.ensafh

No’t myn boek ôf is, wachtsje ik. Sa’n boek is eins nea klear, hear. Mar ik kin der no neat mear oan feroarje, dat hat de drukker sein, dat it is wol definityf. Ik kin neat mear dwaan, ik wachtsje.
No wit ik dochs al net sa goed mear wat ik dwaan moat. It is in soartemint lockdown, in boek ôf hawwe.

Mei’t it winter wurden is, kin ik de kroan op ’e tsjerke wer sjen. It is sels slimmer as earst, doe’t der noch in beam foar myn hûs stie. Dêr is fan ‘t jier de bliksem ynslein, yn in nacht dat ik sels net thús wie, mar op Tessel.… Lês fierder

Giny Bastiaans

Drek Kwientsies

logo.ensafh

Buorfrou A. kaam wat boeken bringe foar myn ‘Lytsebyb’ bûten. ‘Wolst ek tydskriften ha?’ frege se. ‘No nee, juh,’ fûn ik, ‘want wat wolst der dan wól of wat wolst der dan nét yn ha? En ik wol der gjin rommel yn ha. Inkeld boeken dus.’
‘O,’ sei se, se seach wat sneu, en kaam doe feninich: ‘Of fielstû dy dêr te goed foar? Foar in lekker rabbelblêdsje?’
‘Jawis,’ sei ik like feninich werom. ‘Net te goed, mar miskien te min. Of soks.’
‘Uuh,’ sei se, ‘hoe bedoelst?’ Dat wist ik eins ek net en ik skode dêrom mar gau har boeken yn it boekekastke.… Lês fierder

Lomme Schokker

Fryske ruters en stikeltrie

logo.ensafh

Ferline wike late in Spaanske freon ús om troch Puerte Banús, de ferneamde jachthaven fan Marbella. Trije op de fjouwer auto’s op de kaai wiene Bentleys – de oare wiene deagewoane Maseratis –, it iene jacht wie noch pronkmoaier as it oare en oan begjin en ein fan de kaai stiene fleurige rjochtingwizers nei de needsaaklikste winkels: Guzzi rjochts op twa hûndert meter, Prada links op minder as fyftich.

Op de ein fan de kaai, it tichtste by de see, stiene opsichtige kopstikken fan twa âld-boargemasters. De korrupsje wie hjir yn de foarige iuw op it slimst, sei myn freon, yn de tiid fan Franco en flak dernei.… Lês fierder

Anne Feddema

Smoarge filmkes jouwe rêst

logo.ensafh

It liket  wol as oft ik yn in romteskip sit en oer in oare planeet digerje as ik nei de smoarge filmkes sjoch. Mar wat is smoarch?…goar?. Wa sil it sizze?
Ik dan mar, want it is by eintsjebeslút myn kollum no? Sil ik earst ris beskriuwe wát ik sjoch?…of begjinne mei wêr’t ik it sjoch? Dat lêste mar dan.
Op Facebook komme allegear ferskillende filmkes foarby, fan idioate itensiedfideo’s…hoe brûk ik myn bôleroaster oars?…bygelyks foar pankoekbakkerij of soks…of om te rierbakken…betink it mar. Kreative hapsnoarkers dy’t ferve op in doekje útsette as tsjokke M&M’s en der dan in grouwe kwast trochhelje en sjoch in lânskip…tsjoenderij lêzers…jimme keunstskilder, moi alsa, kin wol ophâlde.… Lês fierder

Giny Bastiaans

In mislearre Snollebollekes liet

logo.ensafh

‘Ik moat der wol oan wenne, hear,’ suchte freondin T. ‘Wat wie it in kabaal!’
‘Wat no, juh? Watfoar kabaal? Dy fleantugen?’
‘Eh nee, op dy reüny, fan it ôfrûne wykein. Ha ’k dy ommers wol ferteld? Dy famylje-reüny. Ik bin sokke groepen minsken net mear wend. Nei de koroana stilte. Dan krigest somtiden mar ien minske op besite. Mar no sietst ynienen yn in hokfol. Mei goed tritich minsken. Dy’t allegear tagelyk wat fertelle wolle.’
‘Gesellich dochs?’
‘Jawis, mar ik tocht op in stuit al: Wêrom raze se allegear sa? Soene se ûnderwilens allegear dôf wurden wêze?’
‘Minsken wienen bliid om elkoar wer ris te sjen,’ tocht ik.… Lês fierder

Henk Nijp

Lêste simmerdei

logo.ensafh

Wy ornearren dat wy de simmer hjoed wol útkonfoaie koene. No ja simmer…, mear wat in sneue parody op wat wy wend wiene de lêste jierren. Mar neffens de berjochten soe it noch even wêze dit wykein. It kaam lykwols allegearre wat let op gleed, wysels ek trouwens. It bleau mar griis en dampich. Tsjin middei kaam de sinne der dan dochs wat skruten by mar it fanatykste wie der wol ôf.
Mar dochs …, wy koene moai noch even op C oan om wat boadskippen en om, grif foar de lêste kear fan ‘t jier, by see te sjen. Nei alle gedachten wie der noch wol in strântinte iepen en koene wy dêr in ‘broadsje dit of dat’ krije.… Lês fierder