Kollums

Henk Nijp

L ‘histoire se répète of what’s in a name

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Begjin jierren sechtich kamen wy te wenjen yn ien fan de fjouwer earste rychjehuzen dy’t boud waarden yn it Nylân. In nij te ûntwikkeljen wenwyk yn Ljouwert tusken it spoar nei it suden, it Van Harinxmakanaal en de Julianaleane en oanslutend op de West-Yndyske buert. De earste huzen dêre wiene ornearre foar minsken yn tsjinst fan de oerheid: amtners, plysjes, ûnderwizers en militêren, en sa mear. Dat gong doe noch sa, selektearje op berop. Ik leau sels dat der ek noch in soarte fan ballotaazjekommisje oer gear moast foar’t der in wente tawiisd wurde koe.
Us heit wurke by de PTT en wy wiene doe mei trije bern, dat wat dat oanbelange kaam ús húshâlding yn oanmerking.… Lês fierder

Jemke Visser

Dûnsje

Pleatst op
1
logo.ensafh

Okkerdeis waard yn in tv-programma oandacht bestege oan it wer yn swang reitsjen fan dûnsles en ‘styldûnsjen’, sa as dat eartiids op dûnsjûnen gebrûklik wie. Benammen by de wat âlderen sjocht dat der no, mei alle respekt, fermaaklik út en kaam der by my in ‘och heden, ja’ boppe. ‘Dat ha ik eartiids ek dien,’ sei ’k tsjin myn pakesizzers.
Se seagen my ferbjustere oan: Nee wol … dêr koene se harren neat by foarstelle.
Dat koe ik my, op myn beurt wol yntinke, want der is oan my net in grut dûnstalint ferlern gien. Mar ja, hoe gie dat. Op seker momint wiene je dêr oan ta, eltsenien die it.… Lês fierder

Anne Feddema

Parys

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Yn dy stêd hie ik dus al in hiel skoft net mear west en no nammers ek net werklik. No Feddema: lis dat nuvere begjin fan dyn kollumke mar ris út. Ik bedoel eins te sizzen: as je yn in stêd binne, wêze wolle, dan rinne je en pankoekje je mar sa’n bytsje om. Musea besykje en dit is leuk, dat is aardichbesites. Ik wie foar it lêst yn ’e ljochtstêd yn 1999. Yn Disneylân Parys, organisearre troch ús Paulusma busreizen, mei ús twa fammen. Earlik is earlik: dan sitte je ek wól en nét yn ’e stêd. Ja, yn in hotel yn in bûtenwyk, mar yn dy twa dagen sjogge je allinne mar Mickey en Donald en goed … miskien in rôt ûnder it finster fan ’e itensseal, efkes, wiet noch, út ’e Seine kaam, om ek in haute cuisine petit déjeuner fuort te wurkjen.… Lês fierder

Henk van der Veer

Doad en begraven

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

In’e digitale LC fan 21 jannewary las ik un stuk/ferslach fan Maria del Grosso over de toekomst fan’e toekomstege begrafplakken. Maria was bij un lezing fan Wim van Oort, landelek spesialist in begraafplakken weest.
Dy begraafplakken mutte der fòlgens Van Oort in’e toekomst anders. Ik haal un passaazje an út ut ferslach.

‘Alles om de aandacht op je begraafplaats te richten. Tegelijkertijd moet je ervoor zorgen dat een kerkhof meer is dan alleen begraven. Maak er een uitnodigende multifunctionele omgeving van. Zorg dat er naast begraven de mogelijkheid is om as uit te zetten, dat mensen er kunnen genieten van de natuur, dat er herdenkingsactiviteiten als lichtjesavonden zijn, dat mensen er even een rondje kunnen lopen om tot rust te komen of te mijmeren of herinneren en dat ontmoeting mogelijk is.’… Lês fierder

Dirkje Brouwer

Gouden blokjes steapelje oant de moanne

Pleatst op
3
logo.ensafh

Yn tsjustere tiden is der altyd noch sokssawat as fantasy. Kinst altyd ferdwine yn moaie of spannende ferhalen, mar sels yn fileine fantasy kin in sprankje hoop sitte. Nim no bygelyks mines. Ik krige sa’n fantasy doe’t ik ús krystbeam ôftúgde. Mei weemoed seach ik nei in brekber sulveren glânzjend robotsje en tocht even werom oan de tiid dat myn soan noch fjouwer wie. Syn hier noch blond en mei kroltsjes. Noch gjin bûgel, mar molketoskjes sa moai op in rige en no is de tiid foarby flein en wol hij gamedeveloper wurde.
Mei dit takomstbyld foar eagen dwaalden myn tinzen fierder ôf nei it nije jier en – sa kin dat gean yn dyn holle – tocht ik ynienen oan Trump en Musk, dy’t oait ek lytse jonkjes west hawwe.… Lês fierder

Giny Bastiaans

Dûse

Pleatst op
7
logo.ensafh

Ja, sy wie der wer. Ik seach it. Se hie wer dûst. Grouwe dize hong yn de klaaikeamer fan de sportskoalle en ik rûkte har yn earste ynstânsje mear as dat ik har seach. Myn longen kamen fuort yn protest tsjin de rook fan goedkeape fioeltsjeslucht.

Troch de dize hinne seach ik har sitten. Breedút op it houten bankje, alhiel op har gemak, bliid dat der einlings ien yn ’e klaaikeamer kaam dêr’t se tsjin prate koe. Har eagen bleaunen hingjen op myn treningsbroek. ‘Sit dat no noflik?’ frege se, ‘Sa’n strakke legging foar it sporten?’ Ik fûn fan al, mar ik sei neat, want dan hearst ien oan te sjen.… Lês fierder

Jemke Visser

Eartiids wie alles better?

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Dêr ha ik noait folle mei hân. Mar de lêste tiid bekrûpt my wolris it gefoel dat der njonkenlytsen hieltyd mear is wêrby’t dat wol sa is. Nim no de ôfrûne âldjiersnacht, yn ’e goedichheid, wêr binne we yn belâne? Mar likegoed, wat hiene wy eartiids sels dien as it sa maklik wie om oan sok lûd fjoerwurk te kommen?
Wy diene it mei karbid yn ferveblikjes, mei in gatsje yn ’e boaiem. Even wat flibe op ’e karbidbrokjes … sssss … deksel der stevich op, blikje op ’e grûn, foet derop, lúsjefers of oanstekker foar it gatsje en pang, dêr rôle it dekseltsje mei in knaltsje – in knal koene je it amper neame – oer de strjitte.… Lês fierder