Ik kuierje gauris it Jaachpaad del. Dat doch ik hjoed ek wer, it is moai sinneskyn-waar en de dei nei ‘Blue Monday’, blauwe tiisdei dus eins, mar it is frijwat grien om my hinne en de winterblues is fier fuort.
It slacht eins nearne op, dy namme ‘Jaachpaad’. It is in paad dat der noch mar in jier as tsien leit, yn it ferlingde fan it âlde binnenpaad, om it doarp hinne. Gloednij oanlein yn it ramt fan de doarpsfisy fan doe en nije rekreaasjemooglikheden. Noch fan foar de tiid dat de gemeente omreden fan de gemeentlike weryndieling yn fjouwer stikken knipt is en ús partsje oan Grut Ljouwert fêstnaaid is.… Lês fierder

Se sille it sels wol nea ûnder eagen krije, de pubers fan hjoed, de soarchlike rapporten oer it nivo fan harren lêzen. De lêsfeardigens fan de 15-jierrigen yn Nederlân kachelet wér fierder achterút. Want lêzen is saai en rapporten oer lêzen binne fansels hielendal kânsleas. Lange teksten litte se yn elk gefal al lizze en der wurdt tsjintwurdich inkeld mar lêzen as it moat. It Pisa-rapport (fan de Oeso) lit sjen dat it lêsnivo yn fergeliking mei eardere jierren hieltyd minder wurdt, mar ek yn fergeliking mei de lannen om ús hinne, hurd sakket. Dat lêste is in faai teken. Wêrom fine bern yn Dútslân, België, Frankryk en neam mar op it lêzen net sadanich saai dat se der beroerd fan begjinne te lêzen?… Lês fierder