Ken Ho

Hongkonger wol rjochtfeardigens foar Fryske sustertalen sa as it Skiermûntseagersk

logo.ensafh

Swijend oanskôgje ik de griene greiden bûten Ljouwert, ik skilderje it moaie lânskip fan Fryslân yn myn holle en azemje de skjinne loft djip yn.

It grutte ferskil tusken Hongkong en Fryslân

Yn myn bertestêd Hongkong hat de yndustrialisearring it gea ferrinnewearre; de loft, de grûn en it wetter binne fersmoarge en de drokte fan de minsken makket my wyld. Hongkong is in opjage stêd. Al betsjut Hongkong letterlik ‘de lekker rûkende haven’, fanwegen de fersmoarging is it dat al lang net mear.

It slimste is noch dat de minsken yn Hongkong gjin tiid foar elkoar hawwe, buorlju elkoar net kenne en begroetsje, en elkenien byinoar lâns libbet.… Lês fierder

Lomme Schokker

Kursus swartepytsje

logo.ensafh

Grif in aardige keardel, ús dosint, hoewol’t syn puntburdsje ûnderoan it meager en skriel gesicht fol krommels sit. Syn tafel leit besiedde mei sellofaan-omwuolle sûkelarjeletterkes en oanbrutsen pakken sinteklaaskoekjes.
Der binne mar twa kursisten. Rjochts by it rút sit in frou dy’t har bekend makket as Rideltsje Rymstra. Op it boarst hat se in button mei de tekst I Love Swarte Pyt, op har tafeltsje leit in pûde dúmkes. Foar har oer sit de swarte man. As wy mei-inoar fûstkje stelt er him foar as Marcello Witmarsum fan Suriname. Op syn tafel in soad boeken en dêr boppe-op twa lytse posters mei de tekst: Swarte Pyt kin net.… Lês fierder

Henk Nijp

Dykmiel

logo.ensafh

Doe’t ik de bocht om kaam seach ik se fuort al, midden op ’e dyk. Op it plak dêr’t lang lyn in wite streek sitten hie. Drok hipten se der om. Eins wat nuver, want meastentiids toarkje se heech yn ’e beam om mei in protte kabaal, skite de dyk wyt of fleane ûnferskillich wat hinne en wer. Der soe wol wat te rêden wêze.

Ik wie ûnderweis om myn rûntsje te draven. Kalm oan hjoed, ik hie it wol oan tiid. Doe’t ik tichterby kaam makken se gjin oanstalten om fuort, sterker noch se hiene neat yn ’e gaten, of woene my net sjen.… Lês fierder

Marcel Plaatsman

In ferskûle ferskaat

logo.ensafh

Yn myn deistich libben soe ik tekstskriuwer wêze, wat eins mar in nuver wurdsje is en ek in nuver berop, want it komt der op del dat ik in grut part fan ’e dei op Twitter sit, yn plak fan hurd te wurkjen. Dêr (op Twitter dus) lies ik fan ’e wike dat in Belch, Kris Kuppens, yn De Morgen skreau dat er nei de siken hapte nei’t er Antwerpske lûden hearde op ’e telefyzje. Dat skreau er yn in kollum foar dy krante. Dat it wie him sa wichtich, dat happen nei de siken, dat er dêr in kollum oan bestege.… Lês fierder

Lomme Schokker

Frysk skriuwe en de wow-faktor

logo.ensafh

Alles is psychology, sa lang it teminsten noch net ta in algoritme ferwurden is. Myn skriuwen fan de lêste pear jier hat bepaalde effekten op my. Foar’t dy wer weiwurde moat ik se hjoed mar fan my ôfskriuwe. Dan ha ik it fêstsetten, is it út de wei en hearre jimme my der net mear oer.

Skriuwe is ûntdekke. Ik kom wurden tsjin dy’t ik skjin fergetten wie, wurden fan ús heit en fan ús mem. Watguod? Ik hear it heit noch sizzen. Fertutearze, allikefolle, arrejakkes, dêroanta, wrottersspultsje. Se komme werom yn myn fokabulêre. Nij binne in protte siswizen, dy’t ik net koe, mar dy’t wol sa moai binne.… Lês fierder

Cornelis van der Wal

Kultureel Frysk

logo.ensafh

No minsken, dit wurdt myn lêste stikje oer de Kulturele Haadstêd 2018. Op himsels fûn ik de drokte dy’t de toeristen meibrochten tige gesellich, hear. En se fregen my ek geregeld de wei, dan kinne jo josels efkes in wichtich persoan fine, no. Resinsjes fan Kulturele manifestaasjes kin ik jim net leverje, want ik haw neat meimakke, ik hie der gjin nocht oan. Of… wachtsje efkes, it wie my hast ûntkommen: Bach syn Mattheüs Passion yn it Frysk yn maart, dêr wie ik al by. Lei it oan de akoestyk of hawwe de foar in grut part net-Frysktalige sjongers net lang genôch oefene om de útspraak fan ús taal yn ’e macht te krijen?… Lês fierder

Henk Nijp

Yn it skaad fan Escher / Bysûndere grafyk fan platfoarm VOG

logo.ensafh

Doe’t wy de tige drokke A10 ferlitte koene en de ôfslach Durgerdam namen ûnder de fly-over troch, wiene wy op slach yn it lân fan Nescio’s Titaantjes. Alde, smelle lânboudykjes, lytse tsjerketuorkes en sleatten en fearten mei tige heech wetter, dy’t har neat oanlutsen fan ’e oanhâldende drûchte. Wat in ferskil mei dy safollebaansdyk fan niiskrekt en wat in rêst. Neffens my binne it dêr allinne mar aardige jonges, dat kin hast net oars… Wy wiene op wei nei Cees Smit, grafikus yn Holysloot, ûnder de reek fan Amsterdam.

Troch in útnûging fan Tresoar foar in jubileumeksposysje, dy’t yn gearwurking mei VOG (Vereniging Originele Grafiek) yn septimber hâlden wurdt, waard ik as dichter oan him keppele.… Lês fierder