We komme moai op gleed. Dat mocht ek wol want wy binne al sawat healwei it jier. It waar wierret ek noch aardich mei en de fonteinen binne der klear foar. Op ien nei dan, mar Dokkum sil ek wol kletterje foar de ein fan it jier. Trouwens, de damp om de ‘Plensa-kopkes’ yn Ljouwert ha ik ek noch net meimakke. Komt grif ek goed… Projektdirektrise Tilroe fynt dat de fonteinen mei-inoar in feest wêze moatte en dat is út soarte goed slagge, tinkt se sels. Se wie al hielendal út ’e skroeven by it delsetten fan de spuiters, begjin dizze moanne.… Lês fierder

It wie bar kâld foar de tiid fan it jier doe’t wy yn ’e wyn op rjochting Belvédère rûnen. Dat waard doe’t wy ien kear yn it museum wiene gelokkich wol oars. En dat kaam net allinnich troch it grut tal besikers dat der omstrúnde. Yn de grutte seal dêr’t de skilderijen fan Giorgio Morandi hingje, want dêr wiene wy, wurdst fuort al waarm fan de kleuren dy’t de keunstner brûkt. Hy wie Italiaan fan hús út en, soest hast sizze: dat kinst oan syn palet fernimme, as dat net sa’n klisjee wie. De ierdetinten oker, read, sienna, it blau fan bergen yn ’e fierte en salmrôze, kleuren dy’t Italië as thúsbasis ha, sis mar, wurde yn hast alle skilderijen brûkt.… Lês fierder