Anne Feddema

Net rjocht by de tiid

logo.ensafh

In bytsje keunstner hat fansels in krupsje dy’t him, har, of it, yn ’e wei sit. No haw ik der noch hieltyd muoite mei om mysels KEUNSTER te neamen, mar ik haw al in krupsje dy’t my op dit stuit behoarlik yn ’e wei sit. Efkes kort troch de bocht: ik haw in gat yn it tromflues fan myn rjochterear en bin der ek aardich dôf oan. No wolle jimme witte: hoe is dat kaam Feddema? Of net, kin ek no? Net fierder lêze dan, mar dan misse jimme al in ‘ûngelokken-yn-en-om-it-hûs-horrorferhaal’. It wie freedtemoarns, njoggentweintich novimber, op myn atelier. Ik wie hiel betiid al yn ’e sportskoalle en hie dêr ek dûst.… Lês fierder

Jemke Visser

Kollums en dreamen

logo.ensafh

No en dan binne der wat krityske lûden oer it grutte oantal kollums hjoed-de-dei. Guon fine se te útsprutsen en foarsisber en ha it sels oer in wiere pleach. Ik net, want wat as bygelyks Sander Schimmelpenninck (Volkskrant) ynienen de loftrompet stekt oer Wilders en Caroline van der Plas? Of Youp van ’t Hek (NRC) ophâldt mei syn humoristyske en rake fegen út ’e panne nei alles en eltsenien dêr’t er him oan ergert? Nee, dan soe ik dy kollums net mear lêze. En dy yn oare kranten?
De Telegraaf leit altyd wol op de lêstafel yn ’e hoareka of by de kapper.… Lês fierder

Henk van der Veer

Bitsje op mekaar passe

logo.ensafh

In ut dòrp dêr’t ik woande had de jeugd un hòkje òf eigenlek beter un bierhòkje. Op dat plak kwamen se dan regelmatech bij mekaar. Uteraard niks mis met. Su gaat dat fòlgens mij nòch altyd op ut plattelaan.
As stadsjonges hadden wij dat nyt en we waren dan ok mar wat bliid toen in Sneek de earste koffybars kwamen. Dêr ging ik as jonge fan 14 jaar foar ut earst naar toe, naar Rinke in’e Skarnestraat. Hoe ouwer we wurdden hoe faker we der saten. Rinke, de fader fan later Olympys goud winner Olof van der Meulen, was un geweldege kearel.… Lês fierder

Cornelis van der Wal

Mingd Nijs (11) Poëzijlab: ‘de dichters hawwe neat yn te bringen’ + Oanfolling

logo.ensafh

Op 18-10-2024 krige ik in mailtsje fan ynfo@poezijlab.com:

Bêste skriuwer,
Hille Faber en ik, Friduwih Riemersma, binne de inisjatyfnimmers ta it PoëzijLab. It PoëzijLab is in grutte fergese, twatalige ynternetkursus dichtsjen, geskikt foar elkenien fan 12 jier ôf. Yn de provinsje Fryslân sil it PoëzijLab oanbean wurde yn it fuortset ûnderwiis.
De finansierders binne Provinsje Fryslân, it Nederlands Letterenfonds, it FLMD en it Cultuurfonds. Us partners binne Tresoar en Poëziecentrum Nederland. It PoëzijLab wurdt útbrocht yn ‘e maitiid fan 2025. It is hast klear.

Opnommen yn it PoëzijLab is in poëzijdatabank foar ûnderwiisdoelen, mei ynearsten 100 hjoeddeiske Fryske fersen fan 40 dichters mei in ferskaat oan stilen.Lês fierder

Giny Bastiaans

Handige dinkjes

logo.ensafh

Al yn gjin 20 jier hie ik by de Ikea west en no wie it sa fier. Heden hitskes, wat in winkel. Jo moatte net klaustrofobysk wêze om dêr wat keapje te wollen. Ast der ien kear yn bist, bist der fuort net wer út. Myn leave húsgenoat koe hjir syn hert mar ophelje. Hy is de man fan ‘handige dinkjes’. Eachjes dêr’t stikkene bledsjes yn ’e aginda mei reparearre wurde kinne, dûbelsidich plakbân, jierpelskylmeskes mei in punt foar de eagen. Kerse-ûntpitters, leppel om gêst ôf te weagen. Ik neamde him de dinkjesman. Dat doch ik no net mear. Ik ha ûnderwilens wol ûnderfûn hoe noflik it is dat hy foar alle húshâldlike tûkelteammen in ‘handich dinkje’ hat.… Lês fierder

Henk Nijp

Dingen dy’t bybliuwe

logo.ensafh

De wat âldere lêzers ûnder ús witte grif noch wol hoe kâld it wie op 18 jannewaris 1963, de dei dat de tolfde Alvestedetocht ferriden waard. It heucht my noch goed. Benammen de pine. Ik wie moarns betiid, noch yn it roettsjuster, mei ús heit by de start by de brêge oer it Van Harinxmakanaal, by Goutum. De wedstriidriders moasten út in garaazje wei drave en dan by it iis opbine. Ik ha gjin rider sjoen want der stie in ûnbidige kloft taskôgers foar ús te klomjen en ik wie noch mar in jonkje fan krapoan acht jier, safolle lingte hie ik doe noch net.… Lês fierder

Jemke Visser

Eangst en ûnbehagen

logo.ensafh

In grize, mistige moarn slút aardich oan by myn moedstastân op dizze 6 novimber. Fannacht dochs sa no en dan even op myn mobyltsje sjoen hoe’t it yn Amerika gie. Dat hie ’k better net dwaan kind …
Menno ter Braak (1902 – 1940) makke nei de Nederlânske kapitulaasje op 14 maaie 1940 in ein oan syn libben. Neist syn skriuwerskip wie er in bûtengewoan skerpsinnich sjoernalist en essayist. Wêrom’t er net fierder libje woe is noait alhiel dúdlik wurden. Wol dat er mei de tanimmende driging fan it nasjonaalsosjalisme al mar depressiver waard. As gjin oar seach er hokker weagen fan ûnfoarstelbere ûnminsklikens en stompsinnigen oer ús kontinint rôlen.… Lês fierder