Elk folk hat rjocht op syn eigen oanslaggen. Sa ha wy by de gearkomsten fan Tsjil altyd Tuc-koekjes mei aai. En de foarsitter krijt wyn. Sa’n flesse krijt er fansels net op want hy moat meast noch in loop fan de klaai nei de wâlden dwaan, dat wat net fertroud is nimt er mei nei hûs. Soks is protokolêr fêstlein, likegoed as dat it lêste punt fan de wurklist altyd is: ‘Ofwaaid praat’. Kom dêr yn oarstalige oarden ris om.
Fryslân, it bêste lân fan d’ierde. See, bosk, sân, moude en tige fruchtdragend: molke, tsiis, ierdappels. Dêr moatte jo wat mei!… Lês fierder
