Oan de keukentafel yn ús pleats oan de Marijkemuoiwei yn Oranjewâld seach ik him fytsen. Rûntsje nei rûntsje. Wy neamden dat: de KI om, neamd nei it KI stasjon oan de Bieruma Oostingwei. Fia de Domineessingel en dan wer oer de Marijkemuoiwei. In kilometer as fiif. ‘Yep is ek wer oan it trenen,’ sei heit dan. Winterdeis seach ik him op tv, it wie de tiid fan Hilbert van der Duim, Frits Schalij en Hein Vergeer. Stik foar stik better as Yep, mear talint. Mar Yep joech it net gau oer, dat past net by in Kramer. Yn 1996 wûn er it nasjonale kampioenskip maraton op natueriis op it Ermerstrand yn Drinte.… Lês fierder

Stel je no ris foar dat Adolf Hitler noch libje soe. Of Stalin. Of Idi Amin.

Om ris mei dy lêste te begjinnen, dat wie my der ien. Bokskampioen swiergewicht fan Oeganda fan 1951 oant 1960. Gjin man om spul mei te krijen. Doe’t er yn 1971 diktator waard, beneamde er himsels mar ta ‘presidint foar it libben’.
Wy kenne de man as ‘de slachter fan Afrika’, en dy beneaming komt tichter yn de buert fan wat de man wie. It binne wat rûge skattings, mar sa’n 300.000 minskelibbens hat er op syn gewisse. Yn 1979 foel syn kaartehûs om en flechte er nei Libië en letter nei Saoedi-Arabië, dêr’t er mei syn fjouwer froulju libbe oant syn dea yn 2003.… Lês fierder