Ik kaam, it wie ein ferline jier, yn it besit fan in grutte kiste dy’t oarspronklik by ús oerpake fan memmekant wei kaam. Oerpake hjitte ek fan Cornelis, Cornelis van der Meulen om krekt te wêzen. De kiste hie al dy tiid by omke Hindrik ûnder it bêd stien en nei dy syn ferstjerren woe de famylje al dy âlde brot it leafst daliks fuortsmite. Lykwols, om’t der ek papieren en boeken ynsieten waard de swiere, skimmelige kiste by my besoarge, want ik wie ommers mei boeken en ek wol mei ‘gedichtsjes’ dwaande, dat faaks koe ik der wat mei.

Mei in soad lijen en stinnen sleepten trije fan myn omkesizzers it gefaarte de treppen op.… Lês fierder

Sûnt koart sit, om ús nammebekendheid wat te fergrutsjen, jo favoryt tydskrift ensafh op netwurkwebside Facebook. Facebook, dat is Ingelsk. It is frijwat dreech om it oer te setten yn it Frysk, nei myn betinken. Antlitboek? Brr… Hassesboek? Is eins Stedsfrysk en in bytsje te rûch foar de measten tink, ik fyn it wol aardich, mar it kin faaks noch better. De yn ús lân meast gongbere ‘oersetting’ kin ek yn it Frysk brûkt wurde: Feestboek, mar dat slacht fansels nearne op.

Ik, as persoan, as minsk dus sis mar, haw in jier by Facebook wei west, om’t ik it eins mar neat fûn, ik seach de mearwearde net.… Lês fierder

Ik bin in grut leafhawwer fan klassike muzyk, dêr meitsje ik gjin geheim fan, al is it fansels, krektlyk as de Fryske taal, net cool. Ik haw dus in dûbele handikap. No hat ús lân, wat de publike omrop oanbelanget, al sûnt 1975 in klassike stjoerder: Radio 4, it eardere Hilversum 4. Ik mocht der altyd graach oer. Sûnt in jiermannich wurdt it beharkjen fan dizze stjoerder my hieltyd dreger makke, en dat komt troch wat ik graach mei in slim, bûtenlânsk wurd Verblödung neam: jo moatte foaral net te djip dolle. Dat hâldt dus yn: gjin komplete stikken mear draaie, flauwe radiospultsjes en, ik doar it hast net op te skriuwen: Maartje van Weegen.… Lês fierder