Koosje Melis

Snowdon

logo.ensafh

Mei in snelheid fan 5 mile it oere klimt it treintsje de berch op. Links en rjochts hobbelje skiep hastich foar ús oan ’e kant. Mei de knibbels ynklemd tusken de bankjes (berekkene op minsken fan fjouwer generaasjes lyn) sjoch ik nei bûten. Ik fernuverje my oer skiep dy’t sa’t it liket op it rântsje fan de ôfgrûn steane. Ik bin op wei nei it heechste puntsje fan de heechste berch fan North Wales. De trein stoppet op in pear kilometer fan de top, de lêste trije kertier sille we rinnend ôflizze moatte om foar in pear sekonden de heechste minsken yn Wales te wêzen.… Lês fierder

Skermer

Wêr’t ik stean

logo.ensafh

Wêr’t ik stean

Net midden op ’e dyk, net midden op ’e reels.
Yn ’e holle stie ik dêr, mar doe net mear.
Net yn legerskuon, net op in bermbom.
Yn ’e holle stie ik dêr, mar doe net mear..
Net yn in sompe, net yn driuwsân.
Yn ’e holle stie ik dêr, mar doe net mear.
Net yn it skaad, net yn it tsjuster.
Yn ’e holle stie ik dêr, mar doe net mear.
Net op ’e râne.
Yn ’e holle stie ik dêr, mar doe net mear.
Op in skiterich stânpunt.
Dêr wol ik ôf.
Op in sentiminteel stânpunt.… Lês fierder

Skermer

Wêr’t ik stean

logo.ensafh

Wêr’t ik stean

Net midden op ’e dyk, net midden op ’e reels.
Yn ’e holle stie ik dêr, mar doe net mear.
Net yn legerskuon, net op in bermbom.
Yn ’e holle stie ik dêr, mar doe net mear..
Net yn in sompe, net yn driuwsân.
Yn ’e holle stie ik dêr, mar doe net mear.
Net yn it skaad, net yn it tsjuster.
Yn ’e holle stie ik dêr, mar doe net mear.
Net op ’e râne.
Yn ’e holle stie ik dêr, mar doe net mear.
Op in skiterich stânpunt.
Dêr wol ik ôf.
Op in sentiminteel stânpunt.… Lês fierder

Skermer

Poetinlân – de wrâld

logo.ensafh

Ruslân hat oan tûzenen en tûzenen de frijheid jûn.

Dêr’t it jild ryklik streamt, dûkt ier of let net te kearen ek de keunst op.

Prachtich! Se sille it har noch lang yn ’t sin bringe.

Sûnt fan ’e wike hat Moskou in prachtige nije eksposysjeromte foar moderne keunst, yn in renovearre busterminal, dy’t yn ’e jierren tweintich ûntwurpen is troch de avant-garde-arsjitekt Konstantin Melnikov.

Mar ik luts myn besgroen út

Op ’e sjampanjeresepsje der’t de ûnbidige keunsthal mei iepene waard, sit it ferneamd keunstnersechtpear Ilja en Emilia Kabakov ien en mien nêst Daria Zjoekova (26) – telch út in ryk Russysk geslacht, earder fotomodel, moadeûntwerpster, en freondin fan multimiljardêr Roman Abramovitsj.… Lês fierder

Skermer

Dêr giet it om

logo.ensafh

‘Mei dwaande te wêzen kin men gjin master fan ’e wrâld wurde.’ It stiet yn de Tau Teh Tsjing fan Lau-Tze.

Henry D. Thoreau skreau yn ‘Walden’: ‘Ik hald fan in brede boartersromte yn myn libben. Soms sit ik op in simmermoarn, nei’t ik earst in bad nommen ha, fan it opkkommen fan ’e sinne oant de middei yn myn sinnige doarsgat, ferdjippe yn dreamerij, yn fredige , mids sumaks en dinne- en nutebeammen wylst de fûgels om my hinne songen of stil troch it hûs fleagen … Ik woeks op sokke mominten as maïs yn ’e nacht, en se wiene folle better as watfoar hânwurk dan ek west hawwe soe.… Lês fierder

Jelma Knol

Dokterje mei Eeltsje-om

logo.ensafh

’t Nesker tjerkhoaf is het leste
Njunck beppes graef, bij beppes bien
Dar kin dat djuwrste lyf nuw reste
In gerz in blom har tjinje az stien

“Omstreeks een uur na middernacht, zegt zij, naardat ik haar eenigzins had verlegd, hare lippen bevogtigd “zullen wij de handen nog eens zamen vouwen, ten teken van gebed”, ’t welk ik beantwoorde “Ja mijn lieve”. Zij deed zulks, en ofschoon ik niet bidden kon, ik lag mijne muts neder, en zeide O God! Meer kon ik niet…………
Ik stond onafgebroken bij haar tot dat zij omstreeks kwart voor twee uur hare leste adem uitblies… ’k heb haar de oogen gesloten….… Lês fierder

Skermer

Ierappelbarbaar

logo.ensafh

Ik mei graach ierappels, mar ik bin gjin kenner, it wiere omtinken ûntbrekt my. Ik ferbou oars wol altyd in nustje, mar op ’t stuit dat ik se set bin ik al fergetten fan hokker ras as se binne, dêrom bewarje ik altyd it labeltsje dat oan it sekje mei poaters sit. Fan wat ik ferbou kinne wy inkele wiken ite.
Ik stopje oars net sa mar wat yn ’e grûn. Wy hâlde fan ierappels dy’t ûnder it sieden net utinoarfalle, benammen foar myn frou is dat in hurd kritearium.
Ik keapje myn poaters by ‘Welkoop’. Dy hat in briefke dêr’t de rassen dy’t se ferkeapje op stean mei in tabel mei de eigenskippen fan elk: al of net resistint tsjin ierappelwurgens, hoe betiid kinne se dold wurde, de kleur fan ’e skyl, geskikt foar klaai of sân, opbringst, wat is de kâns op skimmel yn it lof of de knol, goed of net goed te bewarjen, wat bart der mei by it sieden.… Lês fierder