In januari 2005 ontstond opeens een fel debat in het wonderland van de Friese letteren. Hoofdfiguren waren Michaël Zeeman, Abe de Vries en Chrétien Breukers. Zeeman was benoemd tot voorzitter van de jury die later in dat jaar de Gysbert Japicxprijs zou uitreiken aan Abe de Vries, die toevallig (?) als een van de eersten op de hoogte was van die opmerkelijke benoeming van Zeeman als juryvoorzitter. Die toekenning van de prijs was op zijn minst opmerkelijk, al was het maar omdat Abe de Vries in die tijd nogal in opspraak was geraakt door uitspraken over het oorlogsverleden van de Friese dichter Douwe Kiestra. Deze rel leidde tot een maandenlange discussie op internet, waarbij het debat niet zelden ontaardde in een regelrechte scheldkanonnade. Deze verbale veldslag markeerde de doorbraak van het internet in Friesland.
Lês fierder by Huub Mous
Dat dy man noait wurch fan himsels wurdt… o nee, dat kin net, as je fol fan jinsels binne. De ‘deep throat’ wie myn eigen útjouwerij, dy’t boeken ferstjoere moast nei de advyskommisje. Oan wa moat Mous no allegear wol net syn ekskús oanbiede?
Ha, die Abe. Je hebt gelijk. Dit verhaal is inderdaad ouwe koek. Maar los daarvan, het ging mij om het volgende: “Wat een wonderlijke coïncidentie. Op 28 januari laat Abe de Vries op Farsk-teleks het – tot dan toe bij niemand bekende – nieuwtje publiceren, dat Michaël Zeeman in de jury van de GP prijs is benoemd.” Hoe wist jij dat? That was the question…
Dan nog maar ‘s in het Hollands: van-mijn-uitgeverij die hem bundels moest toesturen.