wy sitte op ’e barte by buorfrou achterhûs ús brannettels bloeie by har troch it stek lykwols krije wy kofje en wat derby oare kant sleat gapje skiep ús oan, klinkt slach fan in klyster, dizz’ kant pypboartet kat mei mûs troch it kroas skowe einepyk en ein, foarby eardere huzen hiel oars as dizze mar wy jonger en grutter doe ús dreamen mear minsken libben noch mar ek minder want dy’t dizze dagen op ús hiemen boartsje wiene der noch net de loft kleuret read as de rosé dy’t buorfrou ynskinkt, proast op de minsken en huzen fan doe, … Lês fierder →