De sinteklazedrokte hawwe wy wer hân. De flauwe grapkes dy’t sa’n hiele jûn oer en wer geane en dan ek nochris fan dy rimelerijkes dat men perfoarst aardich fine moat. Fakentiids wittelang mei kromme formulearringen om’t it hoe dan ek rymje moat. Wat is it dan in ferromming dat der wer in nije ôflevering fan de digitale ensafh ferskynt.

Poëzij

Elmar Kuiper skriuwt dat men jin dreech drokmeitsje kin oer neat. Somtiden is dat oars samar klear.
Ane Bote Jukema fytst troch Boalsert en komt mei in tapaslik hjerstgedicht. It is faaks mear in wintergedicht om’t Kening Winter sa ier syn yntree dien hat.

Proaza

Ulke Brolsma is dochs in bytsje thús yn it fiere Yndia, om’t seeën oeral op ’e wrâld itselde klinke.

Kollums

Willem Winters ferrast ús mei in reiske nei Gent dêr’t er keunstsinnige rommel besjocht. Of is it mear as dat?
Skermer relativearret de hiele heisa om it besunigjen op kultuer hinne. Dat besunigjen is no krekt de kultuer.

Multymedia

Hindrik Wiebe Rinzema komt mei Geart Tigchelaar wer mei in nije Wiere Wurden. De ien nei lêste fan dit jier.

Oersetting

Ferline kear hie Piter Boersma in gedicht fan Richard Brautigam oerset, dat hat er diskear wer dien.