Op dizze tel fan in fraksje tink ik net langer as noadich nei en jou oan dy alle krèdits en de koades der op ta. Of, meist yn alle keamers komme, langer yn ‘e bûnte kasten omtize, ek al hast earder sein: Soks doch ik net. Myn laadsjes mei in see oan ynfo, al dat konkrete oan sinnen, leit no my abstrakt bleat; it filearmes fan Mamma Mia fiket my finaal út en dan as skeletrak hingje ik hjir út ‘e liken. Mei skernierpine en sa, mar dy haw ik aldergelokkichstewei al: Net dreame jonge, yt dyn pizza! … Grager, … Lês fierder →