It tredde nûmer fan 2011 fan ensafh yn print is ferskynd. Hjir ûnder stean de ynhâldsopjefte en ek it redaksjoneel. Foar it nimmen fan it abonnemint sjoch ûnder Abonnemint.
Losse nûmers binne te keap by de boekhannel en kinne ek besteld wurde, sjoch dêrfoar ek it mailadres ûnder Abonnemint.
Ynhâld ensafh nû. 3 yn print
3 Redaksjoneel
Geart Tigchelaar
4 Uttinne (besprek dichtbondel Tin fan Arjan Hut)
Tsead Bruinja
7 Stofsûgersjongers (poëzy)
9 Hendrik Elings – Tekening
Aggie van der Meer
10 Underweis (ferhaal)
Sigrid Kingma
14 Sfearpoëzij mei hokjesgeast (besprek dichtbondel De Trektocht fan Albertina Soepboer)
Anne Feddema
18 Kafé Museuminsel Berlin (poëzy)
19 Evolúsje (poëzy)
Nolke Kooistra
20 Hawwe jo dat ek wolris? (ferhaal)
Janneke Spoelstra
32 Dichtsje as kuer (essee oer dichteres Rixt)
Nyk de Vries
55 Boek (proazagedicht)
A. Walburg
56 Untkymje (ferhaal)
Hein Jaap Hilarides
63 Horimaan (poëzy)
Redaksjoneel
Memmetaal
It is net fanselssprekkend datst dit lêze kinst; net elkenien kin yn syn as har memmetaal lêze en of skriuwe. En hoewol’t de measte Friezen twatalich binne, is de behearsking fan it Frysk en Nederlânsk net gelyk. Dochs is it yn prinsipe gjin probleem twa talen goed te learen.
Op 20 maaie waard yn Leien it publykssympoasium Twee Talen – één BeTalen hâlden, dêr’t benammen yngien waard op fragen omtrint it twatalich grutbringen fan bern. Wat ûnder wittenskippers al bekend wie, waard hjir it publyk dúdlik makke: twatalich wêze kin foardielen ha. Sa leart ien dy’t al twa talen behearsket, der makliker noch mear talen by en stelt meartalichheid it krijen fan Alzheimer út (!).
Bern kinne trouwens mei gemak mear talen leare. Mar it is wol belangryk dat de ferskillende talen ‘goed’ leart wurde. En dêr mankearret it neffens my noch wol ris oan by Frysktaligen.
Dit nûmer
Ien by wa’t dit proses wol goed slagge is, is Hein Jaap Hilarides, dy’t yn dit nûmer it gedicht ‘Horimaan’ yn syn memmetaal, it Biltsk, publisearret. Der sit in soad gefoel yn dit gedicht, miskien just troch it brûken fan de ‘earste taal’?
Janneke Spoelstra lit yn har stik ‘Dichtsje as kuer’ sjen hoe’t Rixt oergie fan it dichtsjen yn it Hollânsk nei dichtsjen yn it Frysk, wêrby’t it skriuwen yn twa opsichten in ‘kuer’ foar har wie.
Imke Hooijenga