Www… wêr bin ik bedarre? En hoe kom ik hjir wer wei?

‘Enter your password,’ boldere de moassige kobold by de poarte.

‘Bûter, brea en griene tsiis,’ stammere ik.

Piipjend kreake de doar los. De krobbe bûgde hoflik en swaaide noegjend de hân foar de knibbels lâns. Wie it in ding, of siet der libben yn? Ik kaam yn in romte dêr’t it healtsjuster de grinzen net fan bleatjoech.

Efter my foel de tagongsdoar mei in klap yn ’t slot. It izeren fonnis davere driigjend nei: Lasciate ogne speranza. Wat wie dit foar oarde? In mytyske grot, in ferlerne wrâld ûnder de ierde? Oan de glysterige muorren blikkere midsieusk wapenreau. Spearen, bôgen, in helleburd. Sels in goendei en in moarnsstjer.

Rjocht foar my skimere tusken it wiffe ljocht fan twa fakkels yn in oare doar. Ik pakte in mânske heksebile fan in heak. Wêr sieten de bern dy’t ik rêde soe? Ik hearde gjin stimmen of oar minsklik lûd. Earne yn de galmjende romte, in ein djipper yn it ferwulft, waard mei izer op stien slein. Of oarsom, dat wie net út te meitsjen. Faaks wie ien dwaande kettings te smeien. Doe’t ik op de doar tarinne soe, draaide de romte hommels in kwart slach om my hinne. Ik skrok my in ûngelok. Wat wie hjir te rêden? Foar my iepene him in gong sûnder ein. Oan beide sydkanten sletten doarren. Hjir wienen gjin bern, ik wie der wis fan, en hoe soe ik yn dizze ûnderierdske hoale dy atacking seemeunsters fine, dêr’t se sa benaud foar wienen? Hoeden weage ik my fierder. Doe’t ik in pear stappen dien hie, sprong de earste doar iepen. Tagelyk folle in bisteftich âljen de romte; it hier fleach my rjocht oerein. Ut it tsjuster efter de doar wei waggele in walchlike ferskining yn it ljocht. It ûnhuere wanskepsel libbe, mar it rotsjende fleis puolle al op ferskate plakken spûnzich ûnder de iepenbarste hûd wei. Stadich kaam it ûnwêzen op my ôf. Under it goare fel, dat him as âld behang by de foarholle delhong, gloeiden twa bluodrige eachjes. Mei syn lêste libbenskrêft stuts it meunster de swiere kloeren nei my út. Djip yn syn kiel rochele in wreed gromjen. Hy wol my smoare, tocht ik. Ik stie stiif fan ôfgriis. Doe’t er al hast by my wie, helle ik út. It kadaver raande op slach ta in weake fleisbrij en waard walmjend wei yn de stiennen flier. Fjouwer gleie fleiswjirms sochten stûpjend in tsjuster hinnekommen. Ik hie him deadien foar’t ik der in tel oer neitocht hie. Ik doarst net mear fierder. Wat wachte my efter de oare doarren? Wie der gjin útwei?

Doe’t ik om my hinne seach, iepene him rjochts in oare gong. Der striele in waarm ljocht, de muorren wienen beklaaid mei wynreade gobelins. As fansels rûn ik dy kant út. Healwei de gong hong in spegel mei in râne fan sulveren roazen. Doe’t ik deryn seach, ferskynde der in kreas jonkje. It boike hie slûk helblûn hier en in readflewielen jakje oan.

Hy frege yn it Ingelsk wa’t ik wie.

‘Ik bin dy,’ andere ik yn deselde taal.

Yn dat gefal wie ik wolkom, sei er. De houten doar oan ’e ein fan de gong swaaide iepen en joech tagong ta in mearkeseftich ferljochte seal. Oan de ein siet in byldmoaie frou yn in tinne pearse mantel op in troan. Ik sette de akse yn it wapenrek en rûn op har ta. Om’t se in kroantsje op hie, knibbele ik op ien knibbel foar har del, en wachte wat se sizze soe.
Steatlik kaam se oerein. Se wie slank en se hie jonge boarsten.

‘Op dy haw ik wachte, myn freon,’ sei se. Har smaragdgriene eagen leidich. ‘Do silst wurch wêze fan de reis en toarstich. Kom en drink.’

Se hâlde my in gouden tsjelk foar dy’t mei djoere stiennen ynlein wie en liet my drinke.

Doe’t ik har skerpe swartlakke neilen seach, wist ik dat ik in flater makke. Te let.

Yn ien klap waard alles tsjuster. ‘You are a pig now, stupid,’ hearde ik har húnjen, ‘end of the game’. In stoarmich sûzjen klonk troch de romte en doe’t ik wer wat sjen koe, siet ik yn dit hok.

Der leit strie oer de grûn en yn in hoeke stiet in trôge mei moalbrij.

Heech boppe my oan de muorre hinget in buordsje: ‘Quit’.

Ik kin der net by komme, myn poatsjes binne te koart.

Alle fjouwer.

Help!

[Dit ferhaal is in foarpublikaasje út de ferhalebondel Flessepost (ferskate skriuwers) dy’t yn augustus 2007 útkomme sil by De Friese Pers Boekerij.]