Der giet neat mear foarby. De ierde stiet stil, liket it wol. Ik tink dat ik der bin. Dit is myn holle net. De stoel wol net mear kreakje. It bêd lei sa stil as snie. It is lang lyn dat de suster Ut ’e bibel lies fan ’e Salving. Us beppe koe by tsjuster waar Sa geitich út it ear rûke. Dat ik dêr no oan tinke moat. Net fier fan dit plak Wurdt in grêf stutsen, No’t it mês fan ’e winter De ynhouten keept. Om my hinne wurdt de stilte Sa grut as in seale, Dat ik … Lês fierder →