De ingel fan it materialisme Dreacht gouden wjukken. Hja tsjinnet de statussymboalen En draacht har de minsken op as goaden. De kultuer ferstiennet op De pleinen fan de stêd. De ingel makket de minske Offfallich as in keppeldier. De dichter is in auto. Hy stiet as in brûnzen byld yn it park. Hy is in masinaal kreatuer. In bern fan de filosoof. De dichter seit, de muuze is blyn. Hja libbet by de dei. Ik skriuw de tredde wierheid, Wetten foar psychology, Deiboeken fan poézij En grêfskriften fan 100 megaton. Ik kin myn eigen skrift net lêze. Myn namme is … Lês fierder →