In ile reekplom dy’t him yn it swurk ferliest,
ik soe no ek, fersmacht’ troch frijheid, kâld, it friest,
yn in serene sang de wrâld it leafst ferlitte,
ferdwine foar altyd. Troch de besnijde strjitte
moat ik lykwols gean op dizze lette jûn.
It westen gloeit noch nei en ergens blaft in hûn,
‘k kom op myn paad sa no en dan passanten tsjin.
Net sprekke graach! Wat andert ‘k jo ek skuldich bin.

Oersetting: Andries Miedema

Brûkte edysje: Rusland – Lethe – Lorelei, útjouwerij Azazello, 2005
Nederlânske oersetting fan Nina Targan Mouravi