Ut in glêzen doarp slacht
diggelskerp it ljocht
hakt swart út de nacht
winken yn ’e eagen kânsleas
Ea in sompich rommelplak
foar promkebeammen no
fol loadsen mei platte
plaatstielen koppen
Ea frij it risseljen en
kreakjen fan popels
no baltende neonmûlen dy’t
mei flamjende one-liners
de kimen oerraze