Hein Jaap Hilarides

trajekt Harns — Frjenstjer

logo.ensafh
In Franeker fan ’t iis (de tocht fan 63)

’t Waar de tocht fan ’63, ik waar eenentwintig
Ik sat in militêre dienst en waar stasjoneerd in Nunspeet
Weken trainde ik alle avens, ik reed in Nunspeet myn baantsys
Nooit fan myn leven waar ’k soa sterk, fan honderd rondsys ha ’k gyn werk

De aven foor de tocht overnachte, op ’t Hoekster eand in de Liuwter kazerne
Der sliep ’n groep út Nunspeet, elke militêr die’t de Elfsteden reed
Om acht uur offens most ik starte; ik reed met een út de kazerne
Bij ’t onderbinen op ’t Van Harinxmakanaal waar ’t storvenskoud en ’t woei mâl

Lagen kleren en kranten mosten my wêrme, ’t borst en de klaine man beskerme
De wyn en kou waar ’t minste niet, ’t waar myn maat, hy riek ’n reden kwyt
Na 100 meter sâg ik ’m fallen, hij had fort ’n reden stikken
Ik gâf ’m myn reserveskaats, maar dêr laai-y al weer op ’t iis

Ik gong alleen feerder, en docht waar ik maar start eerder
Soa haal ik de finish nooit, ik hè fursten te feul tiid ferklooid
Naar Sneek, Ylst en Staveren wou ’t nag wel wat avensere
Maar búttenom op ’t Iselmeer sâg ’k de gisel fan de hel de eerste keer

          Ik had in ’e hasses om na hús; nag fyftyn kilometer en ’k waar thús
          Se saiden, jonge, bist n’t wiis; ik most in Franeker fan ’t iis

Tussen Sloaten en Hindelopen waar ’k al stikken an ’t lopen
Tien sintimeter snee op ’e faart, en waaie, man, ’t had ’n aard
’t Waar niet rije maar klauwe, niet dinke maar deurhouwe
Betiden ston ik stil, en most ik deur alleen op ’e wil

Ik sou in Bolsward komme; ik gong deur, ’t kon my niks ferdomme
De meesten stapten hier ôf, se hadden halfweg fan de hel genôg
Naar Harlingen waar ’t meer lope as rije, hier kwam de wyn nag fan sijen
Naar Franeker toe ha ’k de wyn in ’e kop, en ’t skoat foor gyn meter op

Ik kin ’t nag soa foor de geest krije: om ’e bocht lope of ’n stikky rije
Om fier uur kwam ik in Franeker an; dêr froegen se wat bistou fan plan?
Ik saai: naar St.-Jabik of St.-Anne, âns mot ’k môrn naar de kazerne
Ik mocht niet deur fanwege ’t gefaar, ik wist niet meer wêr’t ik waar

          Ik had in ’e hasses om na hús; nag fyftyn kilometer en ’k waar thús
          Se saiden, jonge, bist ’nt wiis; ik most in Franeker fan ’t iis
 
 
 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *