Ik dreamde yn in taal, dy´t ik woe dat it minent wie. In taal dêr’t ik my thús yn fielde. In waarm lûd, fol unike klanken en eigenwize wurden, dat woeks as in wielderige tún dêr’t ik altiten frij yn omrinne koe. It wie de taal fan in lân sûnder regels en grinzen.

Lês fierder by Wobbe Atsma