herinnerst dy dy beam
yn ’t lân achter hûs
mei touwen en in planke
skommelen w’ de simmer lang

âlder waarden wy
it boartsjen waard tútsjen
wy fersprutsen mekoar
tûken hongen djip oer
ús beskûl yn elkoar

triennen yn fjouwer eagen  
nijbou easke omseagjen

leechte follet it fermiste
de tins bliuwt hingjen
yn ’e swietens fan it lok
herinnerje dy… sa ek my