Het is het lichten van de zee,
Het is maar de zee, die licht?
Jacqueline E. van der Waals (1868-1922)

Dyn tij lit it op de râne fonkje
spielst oer dek en roef
baarje tsjin hout en
wurksike naden

Ik in skip

Kinst my brekke

Of bin ik skûte
én seeman

In seeman fan sân
bin ik
helm en swurden poetst
de skulpen fan de lûken

Yn dy sile

En dan sjonge
sjonge út sâlte brevieren
it is it ljochtsjen fan de see
it is mar de see, dy’t ljochtet?

Ik sânje dy