Myn libben
soe net sûnder
Skylge kinne
dat plak oan
d’oare kant.

Dat rûnom see
harsels, mysels is.
Dreamen op
de kadekant
dy as netten droechje.

Myn boaten
yn de brâning,
ik sjoch net
efterom, mar lis
myn wraksel del.

En fyn yn ‘t
helmgers rêst.
Lit wolken driuwe
as ‘t skip dat
hûs ta bringt.