yn side 29 fan de nrc sit in tegelgrut gat dwars troch de tafel hinne in famke yn in swart T-shirt sjocht mei iepen mûle nei in wite knyn of wa wit nei grize planten of sa yn har swart mei wite tún fjouwer pianofingerkes op ‘e foarholle in haadletter S fan hier rjochts fan de skieding (links foar de bûtengatske waarnimmer) drapearre – ja sa liket it echt – oer in skouder dat sêft wêze moat en waarm sels yn dy swart-wite wrâld oars kin ik ek wol oan allah leauwe of oan swevende sinezen sûnder swiertekracht, oan spontane … Lês fierder →