Terwyl de 14de edisy fan de BSA gisteravend in première ging in Teater Sneek, was ik 200 meter ferderop met un fyftechtal andere dichters en poëzylovers in Café Vellinga. Dêr op dat hearlek nostalgys plak òrganisearde Frysk literêr tydskrift Ensafh foar de derde kear de PoëzyMaraton. Alle kearen wear an fyn ik dat un feestje om an met te doën.
Gisteravend was de sfear su as dy weze mut, minsen dy’t allemaal wat te fertellen hewwe, letterlek wel te ferstaan. Want der saten ok un antal tussen wêrfan’t ik docht, un bitsje mear selfkennis sú nyt ferkeard weze.
Lês en sjoch fierder by Henk van der Veer
Oflopen donderdag kon een vrundinne uut Ysbrechtum niet mit me mit naor de poëziemarathon in Sneek, mar ze vreug me wel om de Sneker stadsdichter Henk de groeten te doen. Ik was veurnemens dat ok warkelijk te doen. Mar doe ik ienkeer binnen was in et cefé waor as de marathon hollen wodde, zat al mien moed me al rap in de schoenen. Et hiele gezelschop vuulde as de ballotagekommissie van de Friese elite die mi’j as beginneling, Stellingwarver nota biene, verplicht anheuren mos en et liefst zo rap meugelik deur wol naor et blok mit de bekenden. Ik spreke netuurlik veur mezels, wat ik wete niet of d’r meer beginnelingen weren, mar veur mi’j warkte de, al dan niet mit opzet rondstruide, intimidaosie en doe ik aendelik uutvunnen had wie Sneker stadsdichter Henk was, dost ik niet langer in et zaeltien te blieven, laot staon da’k iene dost an te spreken.
Me ofvraogend a’k d’r volgend jaor wel weer henne mos om et Stellingwarfs as minderhied binnen de minderhied te vertegenwoordigen, kreeg ik et internetdagboek van Sneker stadsdichter Henk te lezen. Hi’j vertelt dat hi’j een mooie aovend had hadde mit de poëziemarathon mar “dat der ok un antal tussen saten wêrfan’t ik docht, un bitsje mear selfkennis sú nyt ferkeard weze”.
Deur mien erverings van oflopen donderdag, zol ik graeg vraogen willen wat hi’j daor now percies mit bedoelt. Dudelikhied wat de kriteriums en/of dielnemers angaot kan d’r ommes ok toe bi’jdreagen dat et gien nachtwark meer hoeft te wodden bi’j disse poëziemarathon.
Mit hattelike groet uut Wolvege
Christine Mulder
Dach Christine,
Wat bin ik bliid dat ik gisteravend om 22.35 uur un mailtsje naar myn Stellingwerver skriëversmaat Johan Veenstra stuurde met de fòlgende tekst:
” Dach Johan,
Gisteravend moaie autentike dichtersavend had bij Café Vellinga in Sneek. Dêr trad ok un Stellingwerfse dichteres op: Christine Mulder. Se deed ut prachtech, wat is meartalechheid tòch wonderskoan!”
Wat is su’n mailtsje nou goud weard om dij te fertellen dat ik fan dyn foarlezen genoaten hew! Fòlgens mij was ik ok de enege dichter dy’t driftech antekeningen maakt fan wat kollega’s fertelden. Ik weet hierdeur nòch datstou un moaie poëtise sin hast met de woarden fan ‘op blote foeten deur de sneeuw…’
Foar mij wastou un hele ferrassende dichteres. Wat idioat datstou de avend nou su ervaren hest. Ik sat inderdaad bij twee Sneker maten, wêrfan’t ik een su fer kregen had om te debútearen. Fandêr myn steun an hem, ik bleef bij um. Hij fergeleek de sfear met ‘un stasjon dêr’t de laaste stoomtrein ankwam…’
Dy selfkennis opmerking sloech op de dichters dy’t ut su noadech fonnen om un inleidend geëamel te houwen over hun fersen. Dat duurde feulste lang!
Wat ferrekte spitech dat wij nyt met mekaar praten hewwe! Hast ok nòch un slukje fan de Weduwe fan mij kregen: omdat ik dyn foardracht echt goëd fon. Fraach Johan Veenstra mar naar myn mail! Beter bewies is der nyt. Lang leve ut feulkleurege taalboeket in Fryslaan!
Bêste Christine,
ik hoopje datst der in oare kear wer by wêze wolst! Ik fûn it sels hiel moai om dyn Stellingwarfske gedichten te hearren freedtejûn. Skande datst wat mei wat in mingd gefoel oer dizze jûn fuortgien bist.
Fansels: ús Gedichtejûnen duorje eins altyd fierstente lang, en eins is der altyd te min romte om én alle dichters goed te beharkjen én kennis te meitsjen mei nije minsken én by te praten mei kunde…
Dochs bin ik it net mei Henk iens dat dichters net wat sizze moatte soene foarôf. Net élk gedicht kin goed mûnling presinteard wurde sûnder in bytsje kontekst derby. (Ek al hie ik sels krekt wat minder tiid fer-eamelje kind.) Net elkenien krijt ommers de seal plat mei maklike klisjees en werhellingsfigueren.
Ik wie wiis mei dyn subtile Stellingwarfske fersen, Christine. Twa gedichten is dan fierste min.
André Looijenga,
redakteur fan Ensafh (op persoanlike titel fansels)
Is der ek in listje fan de dichters fan dy jûne?
Ik ha in soad bysûndere dingen heard mar kin der net altyd in namme of in gesicht by pleatse.
Bêste Keu,
ik leau dat it listke hjirûnder de folchoarder is wêryn’t freedtejûn de dichters úteinlik op it poadium stiene (en ik hoopje dat ik net by fersin in namme fergetten bin):
Piter Boersma
Hein Jaap Hilarides
Edwin de Groot
Dirk Geerdink
Christine Mulder
Obe Alkema
Johannes Rozenga
Jannie Roodhof
Geart Tigchelaar
Anne Feddema
(skoft)
Tim Dijkstra & Marrit Jellema
Melvin van Eldik
Jelle Zwart
Cornelis van der Wal
Sabine Trines
Beart Oosterhaven
Lieme Lautenbach
Ytsje Hettinga
André Looijenga
Marije Roorda
Joël Huitema
Simon Oosting
(skoft)
Tryntsje van der Veer
Elske Posthuma
Anske Smit
Antje van Schepen-Koopmans
Ridzert Postma
Jacobus Q Smink
Jan Roelof Middeldorp
Willem Idzinga
Frank Zeilstra
Henk van der Veer
Oanfolling: yn it tredde skift lies fansels ek Sigrid Kingma foar.
En yn it earste skift siet ek: Job Degenaar!
Alle foto’s staan ondertussen gelinkt op Facebook van Ensafh. Gewoon pakken als er wat van je gading bijzit