‘Hou die 20 sint maar.’
‘Dankewel mefrou. ’
‘En mâg ik dij ’n bakky koffy anbiede?’
‘Sorry?’
‘Wilst meskien ’n bakky koffy fan my hè. ’t Mâg ok wat âns weze, hoor.’
‘Ik bin an ’t werk.’
‘Oké, dan nimst gyn bier of wyn. Poeiermelk of thee is ok wat âns.’
‘Ik bedoel meer, dat ik hier niet weg kin.’
‘Wêrom niet, bist dochs aigen baas? Astou nou skoft houwe wilst, dan doest dat dochs gewoan? Ik bied dy ’n bakky koffy an! Wy hè ’t over hoogút ’n half uurtsy.’
‘Maar ik kin jou helendal niet.’
‘Dat is ’t nou krekt! Wy kinne nander niet en dêr mot ferândering in komme.’
‘Dat fine jou.’
‘Ja, dat fyn ik en ik dink dat ’t foor dij ok och soa goed is.’
‘Goed is? Ik hè ’t dochs goed.’
‘Dat weet ik niet, ik dink fan niet, maar dêr souwen wy ’t over hè kinne.’
‘Maar ’t gaat jou meskien ok niks an.’
‘Oké, ik sil ’t âns sêge. Mâg ik dij ’n bakky koffy anbiede, want ik wil dij graag beter kinnen lere. Dat fyn ik leuk.’
‘En wêrom is dat krekt leuk?’
‘Nou, ik hè lessen wat op tillevizy sien en dêr bin ik bot fan skrokken.’
‘Jou sâgen jousels.’
‘Nou, dat niet drekt. Ik sâg my in ’e woorden fan ’n psychologe en…’
‘Psychologen hè, psychologepraat en dêr kinne jou beter niet na lústere hoor. Jou hadden de tillevizy gewoan útdoen motten.’
‘Dat hè ’k dus niet deen, en…’
‘En dêr hè jou nou spyt fan?’
‘Ni, maar laat my nou gewoan efys útprate!’
‘Hoe lang sil dat dure, want soa at jou al saaien: ik bin aigen baas, dat alle tiid die’t ik met jou ferskyt, kost my sinten.’
‘Dat sil fort niet om groate bedragen gaan, wel? Hoefeul ferdient dut súttelen?’
‘Se binne 1,80 en de meesten sêge krekt as jou ‘laat die 20 sint maar sitte’, dat wy kinne útgaan fan 2 euro ’t stik en ik ferkoop om-ende-bij een in ’t uur.’
‘Dat is niet ’n soad. Mar at ik dij nou 3 euro gee, dan kînst anderhalf uur na mij lústere.’
‘’n Uur.’
‘Dou saidest krekt datst 2 euro in ’t uur ferdiendest.’
‘Met myn gewoane werk. Niet met lústeren. Dus foor 3 euro en ’n bakky koffy mâge jou hier tunover op ’t terras ’n uur teugen my anprate.’
‘Nou is-y helendal mooi! ’t Wort hyltiten meer! Nou is ’t al 3 euro én koffy. En ik doen ’t foor dij!’
‘Graag of niet.’
‘Drie euro foor ’n uur, maar dan sonder koffy en gewoan op dut plak.’
‘Goed. Maar wy gaan d’r âl bij sitten. En ik wil ’n euro in ’t foor, ’n euro halfweg en ’n euro an ’t eand.’
‘Wy kinne hier dochs niet tun de rútten fan ‘e HEMA ansitten gaan?’
‘Fansels wel. Ik sit hier soa faak. Gewoan de benen wat intrekke. Gyneen die’t der last fan het en gyneen die’t ons überhaupt siet. Ik kin hier echt dagen sitte sonder opmurken te worren.’
‘Dêr hat die psycholoog op tillevizy ’t dus ok over!’
‘Oh, jou binne al begonnen? Eerst ’n euro. En hoe laat is ’t?’
‘Hoe kin een die’t soa saaklik is en soa goed onderhannele kin, op ’e dyk omsworve… nou, hier ’n euro en nou efys sônder onderbrekings h’n. Wy hè ’n deal. En ’t is seuven menútten over twee.’
‘Ik sêg niks meer…’
‘Sundeg waar die psychologe met dat lange haar en die sachte g bij Eva Jinek in ’t praatprogramma…’
‘Ik nim an…’
‘Stiii-iiil.’
‘Nee, dut mot ik nag efys sêge en dan hou ik my echt stil. Ik nim an dat jou wete dat ik gyn tillevizy hè, dus die Eva huppeldepup sait mij niks, h’n.’
‘Oh ja, dou hest fansels niks, dus ok gyn tillevizy… maar dat is ok niet belangryk.’
‘Oké…’
‘Sij fertelde dus over onferskilligens, over individualisme en over mînsen, nou sêg maar as dij, die’t dan krekt bútten de maatskappij leve en dat die mînsen faak negeerd worre deur, nou ja, ‘ôns’.’
‘Gaan feerder.’
‘En at een maar lang en faak genog negeerd wort, foelt-y ’m op ’t lêst ok niks meer. In elk gefal gyn echt mîns meer, maar ’n ding, ’n objekt. En dat gaat sels soafeer dat dat wat wort, dat je in ’e brând steke kinne.’
‘Hè!?’
‘Kînst dat ferhaal niet, fan die swerver in ’n portyk die’t deur wat opskoaten jonges in ’e brând stoken is? Is echt gebeurd hoor, en ’t Diner fan Herman Koch is inspireerd op dat waargebeurde ferhaal.’
‘Maar dat is dochs niet normaal? Je steke dochs niet soamar een in ’e fik?’
‘Dat docht ik dus ok. Maar ’t waar ok niet soamaar ‘een’ in ’e brând steke. Foor die jonges waar ’t gyn frou, gyn mîns meer. Foor hur ston der meskien wel ’n doasy oud-pepier in ’t portyk. Dus dan snap ik ’t wel.’
‘Jou snappe wel dat se ’n frou in ‘e fik stoken hè.’
‘Ni, ik snap nou dat sij ’t sâgen as ’n doasy oud-pepier dat se in ’e fik stoken.’
‘Fyn ik ok núvver.’
‘Wat fynst…’
‘Hoe laat is ’t trouwens.’
‘Half drie weest. Maar wat fynstou ok núvver?’
‘Dan wil ik graag myn tweede euro.’
‘’t Is nag ’n menút, maar ik sien niet soa op tiid en sinten, dus… maar wat fynstou ok núvver, saidest?’
‘’t Is ok niet normaal om ’n doasy oud-pepier in ’e brând te steken en al helendal niet in ’n portyk! Hadden wel meer dooien fâle kinnen.’
‘Dêr hest dan ok wel weer gelyk an. Dat binne ok núvvere fratsen. Maar ’t gaat dus niet om ’t oud-pepierdoasy of om die frou.’
‘Nou, die frou likent mij âns wel och soa belangryk.’
‘Ja, maar ’t gaat d’rom dat at een maar lang genog negeerd wort, at een nooit ankeken of ansproken wort, hij sien wort as objekt én ‘m self ok begint te sien as ‘n objekt. Dat fyn ik och soa slim. Soa wil ik niet worre.’
‘Jou wille gyn objekt worre…’
‘Ni, ik wil niet onferskillig worre en mînsen soa as dij negere.’
‘Ja, dát sou écht oach soa egoïstys fan jou weze, ja.’
‘En soa sâg ik dij en ik docht: ‘Ik koop ’n bakky koffy foor myn favorite Riepe-ferkoper en dan fraag ik ’s na syn ferhaal’.’
‘Ach soa.’
‘Nou, tiid is nag niet helendal om, maar ik mot feerder. Leuk! Doen wy nag ’s.’
‘Ik krij nag ’n euro.’
‘Oh ja. Hest werom fan 50?’