yn neitins

ik stie in middei neist dy
yn it boekediske

net ien fan dij hie ’k lêzen
en do liest tink ek mines net

dat we sprutsen oer it waar
en oer de midden
dêr’t de bettere
ferkeapers ûnder ús

sels ien him weage
achter it diske wei en
tusken it folk

dat haw ik ek wol dien
seisto, sizze en roppe
minsken sjoch
ik skreau
in prachtich boek

dat doch ik net mear
as se it ha wolle
keapje se it wol
en oars mar net

it berjocht no
fan dyn skriuwersdea
nee, it oerfalt my net

lit stjerre wat stjerre wol
àl nim ik my foar
en lês dochs
dyn boeken ris

sa sjocht men mar wer
in deade skriuwer docht
it faak sa goed noch wol

Jaen