Dy midsnacht wie mislearre, doe’t ik weak en wurch prakkesearre
Oer mannich need en nuver skrift út in lang fergetten lear;
Wylst ik slomme -de holle knikke-, hearde ik dat it tikke,
Krekt as der ien súntsjes wikke, wikke ien, twa, trije kear.
‘Grif besite’, mompele ik, ‘dy’t tikke twa, trije kear –
Allinne dat, neat net mear.’

Lês fierder by oersetter Lomme Schokker