de noardewyn flapt izich oer it dún,
mar yn it suden triljend de slink

flinters op ’e Boschplaat
hoege neat en nearne hinne

wy spiele oan by Heartbreak Hotel
en op genderneutrale húskes troch

jûns knikt de sjonger, as koe er ús
noch, wy liene him it ear en longerje

nei de dochter, komme grif wer,
de fearboat biedt by elke slach

fan it eilân wider blik, skomkop,
skittering en wolk ferdwine, as wy