liet my ferlokje ta in slingerdûns
mei jongfolk en fammeguod
ik stapte oer de foet tebek
en hink honk stikken de boppeskonk
dat ik moat it rinnen wer leare
elke stap sil my beseare
oermoedich liet ik my flaaie
kom dan pake krom
mij it kontakt mei de flier
mei rollator en rolstoel dûnsje
los fan de hurde flier
Q sjoch dan ek út man! Fierder baas fers!
Polonaise besykje. Dit fers mei lykje.
Jouw gedicht is ware humor: een lach en een traan.
Deze limerick is voor jou:
‘t Is vreselijk dat je moet revalideren.
Je kunt het nu ook al wat relativeren.
De rolstoel werkt goed
Hij vervoert je met spoed.
En jij kunt in Ensafh weer communiceren.
Word maar gauw beter en geniet van het leven.