Gjin minske op strjitte yn Nij- en Aldhoarne, gjin auto op ’e dyk, neat gjin oerlêst, sels gjin frjemde fûgel boppe de fredige fjilden. Wy wenje yn in o sa fredich doarp, dat fan syn libbensdagen gjin deadsk doarp wêze sil. Der broeit en brûst wat. De loft trillet en men fielt, in dikke wike foar it grutte Flaeijelbarren, dat beide doarpen gâns ûnder spanning komme te stean. Yn skuorren, yn hokken en loadsen binne de minsken al tiden drok mei de tarieding fan wat nei twa jier covidleechte wer in merakels feest wurde sil.

Lês fierder by It Nijs