In siel krijt by de berte in wenplak en in namme. Myn berte joech wat rebûlje yn de Fryske famylje doe’t bliken die dat ús mem de nije stamhâlder net Manus Durk neame woe, sa’t de famyljetradysje dat foarskreau. Us heit hjitte Durk Manus, ús pake Manus Durk en ús oerpake wer Durk Manus … ad infinitum. De wegering fan ús mem waard troch de Fryske famylje opfette as in revolte tsjin it skaai fan de Mousen.

Lês fierder by Huub Mous