Sinneljocht op in muorre yn ’e stêd

Earst it wûnder fan it praten
De keamersdoarren iepen. In tonge jout oan de dingen lûd
Klanken klonterje ta wurden gear. Stilte krûpt hjirtusken,
driuwt de wurden útmekoar. Dan giet it hurd
Taal wurdt grutter en mear, en moai sa,
binne we net allegear te unyk
foar ienheidswoarst?

Lês fierder by Dichter fan Fryslân