Ja lêzers, it deistich libben. It is gauris wat. Jo komme fan bêd, as dat slagget en dan … folje mar yn. Dat ûnbidich grutte kleurboek dat nei de namme ‘Libben’ harket, leit fol blide ferwachting klear foar jo persoanlik ferskaat oan bûnte potleaden. Ja, ja … dat liket derop, mar as we de poëtyske metafoaren efkes litte foar wat se binne dan bliuwt der, útsein foar de ‘action heroes’ ûnder ús, meastal in behoarlik oantal pisbleke oerkes oer. No wol ik it eins net hawwe oer hoe’t oare minsken de dei dan al of net trochkomme, want dat wit ik fansels net fan elkenien. Ik woe ris yn kaart krije of bringe, hoe’t myn eigen kleurboekside oer it generaal ritualistysk ynfolle wurdt. En dan bin ik ek noch byldzjend keunstner mei ‘Action‘ heroe ferve en kleurpotleaden, op myn atelier. Net allinne mar hear, oars keapet aanst gjinien mear wat fan my om’t men dan tinkt dat, as it wurk ophongen wurde sil, de foarstelling nei in heal jier of sa, ferdwine sil yn ’t ljocht. No ja, by eintsjebeslút … wolle we dat net allegear?
Ik sit alwer aardich op ’e ferkearde koers en gjin drip drank hân.
No moat ik al sizze: deistige rituelen kinne fansels feroarje yn ’e rin fan ’e tiid. Ik dronk moarns eins nea kofje, ék net op besite by oare minsken. Dy fûnen my dan net ‘gesellich’, want ik frege, bretaal as de boal, út mysels om tee. No … gfd … dan mar net gesellich. Ik bin net op dizze wrâld kommen om gesellich te wêzen, mar om keunst te bringen Of sokssawat.
Mar goed, yn 2011-2012 wenne ik yn Berlyn en hiel stadichoan begûn ik moarns in bakje kofje te nimmen. Altiten mei wat lekkers foar de fret, derby. Lês: taart! En ek wol soerdaaibôle mei boerebûter en Schwarzwälder Schinken derop. Swiet of hertlik, alsa.
Op in stuit, útpoept, moast ik dizze kant wer op en dan docht thús bliken dat der rituelen ûntstien binne dy’t je mei gjin mooglikheid yn libben hâlde kinne. De taart is o, de Schinken werom nei it Schwarzwald, de bûter nei de boer.
Hoe dan, o myn dagen? Hjoed de dei kom ik fan bêd, stryk my om ’e harsens, gean nei de keamer, doch de ôfwask, nim myn pillen – suppleminten foar de ‘Action Heroe’ – meitsje kofje, stikje bôle út it roaster of gewoan en dan … ta it wiere kleurboek: doek, papier, karton of de iPad en tekstueel mei eat oer it fuotljocht komme. En dan moatte de rituelen fan de middei en jûn noch komme. Dy binne der wis wier, mar in hiele rituele dei fan Feddema, wa sit dêr no op te wachtsjen? Faaks kom ik oer in skoftke mei ‘in middei út it libben fan’, as ik der dan noch bin fansels en de rituelen net feroarje. Dat is wer in oar ferhaal. Foartsjantelje kin ek keunst wêze. Smiley mei knypeach.