In ut dòrp dêr’t ik woande had de jeugd un hòkje òf eigenlek beter un bierhòkje. Op dat plak kwamen se dan regelmatech bij mekaar. Uteraard niks mis met. Su gaat dat fòlgens mij nòch altyd op ut plattelaan.
As stadsjonges hadden wij dat nyt en we waren dan ok mar wat bliid toen in Sneek de earste koffybars kwamen. Dêr ging ik as jonge fan 14 jaar foar ut earst naar toe, naar Rinke in’e Skarnestraat. Hoe ouwer we wurdden hoe faker we der saten. Rinke, de fader fan later Olympys goud winner Olof van der Meulen, was un geweldege kearel. Gyneen kon su moai knipoge as Rinke, astou un meiske an ut fersieren was’t. We dronken der koffy út fan dy fraaie brúne kòpkes en soms lepelden we út dyselde kòpkes ok fanile ies met un bitsje roaie puddingsaus.
Toen Rinke feulste froech overleed, skreef ik onderstaand fers foar hem en dat fers hangt nou op’e Wall of fame bij Erica, De Bakkersdòchter:
foar de naasten
Rinke
kletsnatte straatstienen in de Skarnestraat
de wrede realiteit is feul harder as ik wete wil
dêrom gyn sentimenteel gejank over de hemel gúlt & su
dyn spoaren binne onútwisber dyn oprechte glimlach
skatert na as un plezierege echo op saterdachavend
dyn evege geknipooch su freeslek herkber foar oans allemaal
eindegend met dy droge hast komise konstatearing
wat is ut leven moai nyt je?!
út’ e jaren sestech jukeboks klinkt ut mankelike
Sag mir wo die Blumen sind
de herinnerings an dij bliëve levend
feul mear as un skrale troast
Teruch naar de dòrpsjeugd. Dêr pasten se goëd op mekaar. En seker op un jonge dy’t un beperking had. Hij mocht ok gewoan in ut hòkje komme. Hij wú ok bierdrinke, mar dat was miskyn wel nyt su goëd foar hem. Tòch gebeurde ut op un saterdachavend dat hij tefeul dronken had. Twee fan syn maten brochten um thús. Dêr ging hij goëd over de nek en spuide de inhoud fan syn maach in’e grize kontener achter hús. Halverwege de kòtserij sei hij met syn bitsje lijsege stem: “Ho, de ferkeare kontener, it moat yn’e griene…”
Un week later hadden syn maten de oplossing fonden. De etiketten fan ut ‘gewoane’ bier wurdde fan’e fleskes ouweekt. Ferfòlgens plakten se dy op 0.0. bier. De jonge met ’e beperking had niks in’e gaten. Hij kon gewoan met doën!