Ik hie dy dea oankrûpe wold
mar do wiest net mear om oan te sjen

– hieltyd dy wiuwende hân efter glês –

út ’en treuren haw ik doe
dyn lêste spoaren omheine
wa’t mar woe myn laits skonken
myn rie te ’n ein
fingerprinten mei sellotape fêstset
lookalikes wezenleas oanstoarre

oant it sykjen ferpopke
ik mem waard
en dyn namme wer libben

der wie gjin hâlden mear oan
kleefkrêft keldere dramatysk

total loss
bruts ik it finster.