Edwin de Groot

It horloazje fan de hypnotiseur

logo.ensafh

Ik fal fuort mar mei de doar yn hûs. Dit is in boek dat der wêze mei. Lit de e-books har mar dwaande hâlde mei Skandinavyske thrillers, Esther Verhoeff en oare (foartinte-)literatuer. Dit boek moat fysyk belibbe wurde.
Thús mei in bakje kofje en Stimd Slik op skoat.

De kleur fan it omkaft ferrast my, want mei sa’n titel ferwachte ik in griis omkaft. Ynstee is de kleur mear akwamarijn of turkoaize. Mei de heale titel dêryn drukt en mei in fine giele letter de twadde helte. In hoeden en dochs prikkeljend foarmjûn omkaft dêr’t jo efkes nei sjen moatte. Der sit in ûnthjit yn; dit boek hoecht net allinne lêzen te wurden, of besjoen.… Lês fierder

Gait Golbach, Edwin de Groot

Harry

logo.ensafh

Noch in hoartsje wachtsje
de doar stiet los
brother boose
is yn ‘e himel

Petrus winkt
en
Harry tinkt

as de neijiersblizzards
oer it Drintske fjild
jachtsje
klinkt yn ‘e fierte
myn himelblues.

Dan tink ik
oan dy,
Sjoddy

Oersetting: Edwin de Groot

Nog evenpies wacht’n,
de deure stiet los
brother boose
is in heaven.

Petrus wenkt
en
Harry denkt,

as de najaorsblizzards
oaver den Drentse vlakte
jeg,
klinkt in de verte
mien hemelblues.

Dan denk ik
an joe,
Cjoe… Lês fierder

C.O. Jellema, Edwin de Groot

Kertier/ Tijdverblijf

logo.ensafh

Kertier

Alles dat fan my hâldt
stekt de bonken út, myn hûn,
myn freon, de fûgels dy’t
ik fuorje as it friest.

Dêrom hâld ik
fan deade dingen,
fan porslein, in skilderij,
fan in printe fers.

Oersetting: Edwin de Groot

Tijdverblijf

Alles wat van mij houdt
gaat dood, mijn hond,
mijn vriend, de vogels die
ik voer geef als het vriest.

Daarom houd ik
van dode dingen,
van porselein, een schilderij,
van een gedrukt gedicht.… Lês fierder

C.O. Jellema, Edwin de Groot

Driuwjacht

logo.ensafh

Plat op ‘e rêch de lange leppelearen,
lei hazze yn ’e greppel op ’e skûl,
en ik, wyls dat ik neieroan kaam, die,
myn taak as driuwer dus fersaakjend, as
waard er net sjoen, net de eagen pûljend
yn noed, in lege blik as seach er my net,
net achter my de wide frijheid, mar
in neat yn him, in gat dêr ‘t er foar lei,
te djip, te breed en doar te springen.
Doe, mei in stap fan my oan him foarby,
yn ien tel wie er fuort – my omdraaiend
(flok út ‘e sleatswâl wei, lykwols gjin skot)
seach ik him útnageljen nei de hoarizon,
al hast in stip op wyt beferzen klaai.… Lês fierder

Edwin de Groot

Sinjalemint

logo.ensafh

Fan glês it brekken is de debútdichtbondel fan Elske Kampen.
Mei it gedicht ‘Altyd de loft’ wûn Elske Kampen de JM-priis en oan dat gedicht wie al te sjen hoe ryk har taal is. Lyksa oan de publikaasjes yn de bekende Frysktalige tydskriften en de Rely Jorritsma-prizen dy’t sy al wûn hat.
De poëzy fan Kampen sjongt. Op it omkaft wurdt de taal ‘in gefoelich ynstrumint fol meldijen’ neamd.
It ûntbrekt yn dizze muzyk lykwols net oan wurden dy’t men ek faak yn oare poëzy tsjinkomt en dan faak yn konstruksjes dy’t foar de lêzer absolút neat mear oerlitte. Dat alles op papier sein wurdt en klear.… Lês fierder

Edwin de Groot

Wetterlanner

logo.ensafh

’t Is hânwurk en noait dien dit
op ’e taast fiskjen. Stiiffêst
neidripjend mei wat eefkes net mear stilstiet.
Losheakke, it segel derôf

Dan mar hoopje dat dit skeppen yn bûsen stekt.
Oaren der op syn heechst noch in tikje tsjinoan jaan moatte,
lichtwol noch wat opdippe dat ik net omeide haw.
Dat is net ûngeryflik, ik bin poreus.

Lit it mar welje, oprispje dan
eat fan besaksel foar ’t ljocht.
Soer of soerich as it ferweecht in hoart
fertroebelet alear’t it delsaait.

Faaks dat myn klapwjukjen flechtich
it ôffeljen strjemmet of opmoediget miskien
wat fan ’e grûn komt wer
yn ’t sied sjit.… Lês fierder