It Frysk is krekt in âld jaske, foar yn hûs, de keuken en de tún. Der komme hieltiten mear gatten yn, mar wy smite it noch lang net fuort. Wy hâlde sa fan dat âlde jaske, it sit sa lekker en rûkt hielendal nei ússels. Soms laapje wy it wer even op: wat ekstra stevich jern om de naden byinoar te hâlden en nije stikjes lear op de earmtakken en dan giet it jaske wer jierren mei. Mar net nei offisjele gelegenheden, fansels.

Ea – noch net iens sa lang lyn – wie der in ideaal: it Frysk is in folsleine taal, gaadlik om te brûken foar alle ûnderwerpen en yn alle fermiddens: thús, op skoalle, yn de polityk en de wittenskip.… Lês fierder

Der moat mear romte yn de boekekast komme. De steapels nije oankeapen yn myn “studearkeamer” wurde te heech. Dat ik sjoch foar de safolste kear nei de twa planken mei Simon Vestdijk. Dy haw ik sûnt myn tritichste net mear lêzen. En eins haw ik allinne oan Ivoren wachters en Pastorale 1943 dierbere oantinkens. En oan de sadistyske Meneer Visser’s hellevaart, oan de sênes wêryn’t er in wylde ein tusken syn tsjeaken ferbrizelet en op de wc Robespierre tinkt te wêzen. Foardat ik it wit, sit ik wer te lêzen. Ik nim in ferhalebondel mei op bêd, ‘De oubliette’ en ‘Het veer’ moatte de trochslach jaan.… Lês fierder

Fan alle linkse hobbys dêr’t guon partijen sa’n hekel oan hawwe, binne de literatuer en de wylde fûgels my wol it leafste. Yn stân hâlde kostet jild en it rendemint is altiten ûnwis. Yn dy sin binne it beide natuerferskynsels. De opkomst fan nije skriuwtalinten en ûnbekende fûgelsoarten liket eat dat spontaan ûntstiet, mar dat is fansels relatyf. It fernuveret my net dat jong talint yn Fryslân faak in foarbyld of stevige fiedingsboaiem hat yn de eigen famyljerûnte.  De talinten dy’t net yn sa’n beskerme sfear opgroeiden, binne eins de echte natuerferskynsels.
Nije fûgels (ik bedoel ferrassende ferskinings fan soarten dy’t hjir tritich jier lyn amper sjoen waarden) komme hjir omdat it klimaat feroaret.… Lês fierder

De lêste snie-en-iisperioade haw ik mar werris brûkt om in histoarysk riedseltsje op te lossen. Binne de prinskes yn de Tower echt fermoarde troch Richard III of is ien fan harren, Richard fan York, it jongste soantsje fan Edward IV, dochs ûntkommen? En hoe is dan syn libben fierder ferrûn? De histoarika Ann Wroe, skriuwster fan The perfect prince, set in yntrigearjend byld del fan de tiid tusken 1475 en 1500. It is in moai skreaun boek, oer Edward IV en de earste Tudor-kening, Hindrik VII, dy’t as in spin yn it web alle bewegings yn ’e gaten hâlde dy’t syn nij ferwurven troan bedrigen.… Lês fierder