Lara Kool

Ut ’e bocht

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Allinnich. Op it grutste evenemint fan it jier … Typysk!
Hielendal allinnich ryd ik fierder it tsjuster temjitte. De situaasje liket sa bot op it deistich libben dat ik der hast fan gûle moat. Gelokkich kin ik it ynhâlde, want de snotte dy’t my út de noas dript, is fuortdaliks beferzen.
‘Ferfelende Fedde’, sa neame se my op ’e oplieding. En eins ek al jierren dêrfoar. ‘Fedde kin it dochs net rêde,’ hienen se sein en ‘Wedzje dat hy it net oandoart?!’
‘As hy it al hellet, mei er fan my mei nei de kroech!’ hie Wiebe út ’e grap útbrocht.… Lês fierder

Henk Nijp

Moster nei it miel

Pleatst op
4
logo.ensafh

It wie is alwer in moai skoft lyn dat wy de lêste booster krigen ha. Ik kin it krekte stuit net iens mear foar de geast helje. Even foar de krystdagen ha wy noch wol mei in hiel keppel grize kopkes tagelyk earne yn in gymsealtsje yn ’e buert in grypspuit krigen fan de dokterspraktykstipers, mar dy sil no wol net mear jilde.
Siik ha ’k eins it lêste skoft net west, dat mooglik hat dy ynjeksje wol holpen. Of net fansels, want mei faksinaasjes is dat mar min nei te gean, it is meastal in kwestje van ‘lok wat jouste’ ha ’k it idee.… Lês fierder

Anne Feddema

Teloarstelling

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Ik fal fuort mar mei de doar yn ’e hûs, achte lêzers. Hoe geane keunstners, en dan bedoel ik yn dit spesifike gefal mysels, om mei teloarstelling? No, goed dan, om’t ik hoopje dat ik neist keunstner ek nochris in gewoan minske bin, kin elkenien der faaks noch wat oan hawwe. Ik gean foar de filosofyske koartste klap as oplossing, in bepânsere grûnhâlding … Hielendal neat ferwachtsje fan je keunstnerskip en witte dat der net ien op je sit te wachtsjen. Dit alles om foar te kommen dat je net de helte fan je kostbere tiid kwyt binne mei it ferwurkjen fan wanmoedigens en gefoelens fan trystens.… Lês fierder

Giny Bastiaans

Operearre wurde ûnder in kuier by de Noardsee

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Ynstee fan mei de rêchpûde op ‘en paad te gean lykas altyd yn fakânsjetiid, lei ik yn in noflike stoel yn it sikehûs. Moast noch altyd operearre wurde oan ien each. Dat wie útsteld troch Covid. Neat gjin aaklichs hear. Dat net. Lyts akkefysje. Mar dochs. It is wol it each. Myn each. It griisde my oan. Suster E. hie my noflik yn in tekken bewuolle. Frege at ik der tsjin oan seach. Ik sei: ‘It is wol myn each. Dêr fyn ik neat oan, dat dêr yn om pjukt wurdt.’
Se seach my freonlik oan. Blau griene eagen, kroltsjes derboppe.… Lês fierder

Martsje de Jong, Ydwine R. Scarse

‘Ienenfjirtich dingen’ en fyftjin minsken

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Kafee ‘De Gouden Leeuw’ yn Tresoar hat al mear as ien kear oantoand him prima te lienen foar in jûntsje literatuer. Oft dat no giet om in dichtersjûn of om de presintaasje fan in boek of bondel, it sit der smûk en húslik, sa mei dat ferskaat oan stuollen en dy royaal fulde boekekasten. Dy flierkleden is wat in poatebrekkerij, mar hawar, dêr is grif wat op te finen. In laachje antyslip soe gjin oerstallige lúkse wêze.

Woansdei 18 oktober wie it kafee dekôr foar de presintaasje fan ‘Ienenfjirtich dingen’, in bondel mei proazagedichten fan de Deenske wjergader fan Nyk de Vries: Carsten René Nielsen.… Lês fierder

Jelma Knol

Noch net op ’e flecht

Pleatst op
1
logo.ensafh

Nachts dream ik dat ik wer thús wenje. Op ’e souderkeamer dy’t frijkommen is neidat myn broer in keamer yn Grins krije koe. Dêr wennet syn nije feondinne. Heit en mem fine it bêst dat ik der no bin, mar se fine dat it wol tiid wurdt dat iksels op syk gean nei eigen wenromte. Ik bin ommers al seisentweintich.
Yn ’e tsjustere gong fleane no gjin ljochtjaande krobben mear. Bror fong fjirtich jier lyn ynsekten en ferve se op mei de sulverkleurige of blaumetallic ferve dy’t foar syn modelboufleantúchjes ornearre wie. Jûns gûnzen se troch de gong, fleagen hieltyd leger en kamen dan tsjin ’e muorren botsend op ’e grûn ta stilstân.… Lês fierder