Hedwig Terpstra

ensafheest grut sukses!

logo.ensafh

Imke Hooijenga iepenet sneontejûn 12 maart it grutte ensafheest yn Romein yn Ljouwert. ensafh wol mei dit feest jongerein mear belûke by de Fryske literatuer. Acht dichters en twa hurde bands trede jûn op. Om 20.00 oere binne der al aardich wat minsken binnen, en geandewei de jûn wurdt it lekker drok. Der hinget in goede sfear en ja, der is ek aardich wat jeugd.

Tsead Bruinja (1974) set út ein mei in oersette tekst fan Bob Dylan, ‘Blues fan it Fjoer’:

Der baarnt my wat yn `e kop, ferdomme
Neffens my baarn ik op, baarn ik hielendal op
Der baarnt my wat yn `e kop, ferdomme
Neffens my baarn ik ik hielendal op
Èh, stjerre kin my net in fuck skille heite
Mar dy bern kin ik net allinnich jankend achterlitte
Èh, stjerre kin my net in fuck skille heite
Mar dy bern kin ik net allinnich jankend achterlitte
Ja jong, ik stoarje wat dy kant út
nei de hurde grûn fan dat begraafplak dêr
stoarje wat dom dy kant út
nei dat kloate begraafplak dêr
It sjocht der oars aardich ferlitten út, ferdomme,
at dy sunige sinne einlikst sakket
It sjocht der oars aardich ferlitten út, ferdomme,
at dy sunige sinne einlikst sakket
Der baarnt my wat yn `e eagen, ferdomme,
Neffens my baarn ik op, baarn ik hielendal op
Der baarnt my wat yn `e eagen, ferdomme
Neffens my baarn ik hielendal op
Èh, stjerre kin my net in fuck skille heite
Mar dy bern kin ik net allinnich jankend achterlitte
Èh, stjerre kin my net in fuck skille heite
Mar dy bern kin ik net allinnich jankend achterlitte
Der komt swarte reek omheech, ferdomme
It rikket my swart út ’e kop wei, swart út ’e kop wei
It rikket my swart út ’de kop wei heite,
swart út ’e kop wei heite
Freegje no dy rottige reade duvel mar
en meitsje myn stjonkende stjerbêd op
Freegje no dy rottige reade duvel mar
en meitsje myn stjonkende stjerbêd op
Der baarnt my wat yn ’e skonken, ferdomme
Neffens my baarn ik op, baarn ik hielendal op
Der baarnt my wat yn ’e skonken, ferdomme
Neffens my baarn ik op, baarn ik hielendal op
Èh, stjerre kin my net in fuck skille heite
Mar dy bern kin ik net allinnich jankend achterlitte
Èh, stjerre kin my net in fuck skille heite
Mar dy bern kin ik net allinnich jankend achterlitte

Tsead draacht krêftich foar mei driging yn de stim.… Lês fierder

Hedwig Terpstra

Marten Winters en ‘It Skip De Lading’

logo.ensafh

‘Ik wol graach sjen litte wat de stêd fan himsels fynt.’

Op it twadde plein fan de âlde finzenis De Blokhúspoarte yn Ljouwert leit it tweintich meter lange houten raamt fan it skip De Lading, it projekt fan de stedskeunstner Marten Winters (1969). Ik sykje him op by it skip dêr’t er ek syn kantoar hat.

Foto: Daniël van der Berg

Wat kinst fertelle oer it projekt’It Skip De Lading’?
Marten: ‘It wie de bedoeling dat ik as opfolger fan de stedsdichter ien kear yn de safolle tiid yn de stêd wat dwaan soe dat te krijen hat mei Ljouwert en myn fisy op de stêd.… Lês fierder

Hedwig Terpstra

Albertina Soepboer: ‘Poëzij kinst ûndergean, dat hoechst net út te plúzjen.’

logo.ensafh

Albertina Soepboer (1969) is berne yn Holwert en hat Romaanske Talen en Kultueren en Fryske Taal en Letterkunde studearre yn Grins. Se hat oant no ta tsien dichtbondels op har namme stean en se skriuwt ek toaniel en proaza. Se krige yn 1996, 1997 en 1998 de Rely Jorritsma-priis foar har gedichten en yn 2003 foar in koart ferhaal. Yn novimber is har nijste, twatalige dichtbondel ‘de trektocht’ ferskynd by útjouwerij Contact. Ik sykje har op yn Harns, dêr’t se mei har soantsje Aarne (berne 23 april 2010) wennet.

Dyn bondel ‘de trektocht’ giet oer de flecht fan in fûgel op trochreis en begjint en einiget op it Waad.Lês fierder

Hedwig Terpstra

Sobere foarstelling fan ‘De Fryske Toppers’ yn Kleasterkapel Sibrandahûs

logo.ensafh

Foar de grap waard it nije trio Jankobus Seunnenga (ûnder mear bekend fan Kobus Gaat Naar Appelscha en Pigmeat), dichter Tsead Bruinja en dichter/sjonger Meindert Talma ‘De Fryske Toppers’ neamd. Dit trio trede snein 16 jannewaris 2011 foar it earst yn dizze gearstalling op yn de Kleasterkapel fan Sibrandahûs.

Alle trije klaaid yn it swart passe se goed yn de sobere ambiânse fan de Kleasterkapel. Foardat de hearen út ein sette freget Bruinja oft elkenien yn it publyk Frysk ferstiet. Ien jout oan gjin Frysk te ferstean en Bruinja sil fierder yn it Nederlânsk. ‘Foar dy iene frou?’, freget Meindert Talma.… Lês fierder

Hedwig Terpstra

Rob du Jardin: ‘Ceci n’est pas un Fries’

logo.ensafh

Rob du Jardin (1969) hjit eins Faltin fan achternamme en is ôfkomstich út it Switserske Genève. Hy wennet sûnt tweintich jier yn Amsterdam en is faak yn Fryslân. Hy praat floeiend Frysk, mei in sjarmant Frânsk aksint. We ha in petear yn kafee De Buurman op It Hearrenfean. Rob hat de rêchsek mei, want hy moat aanst wer werom nei Amsterdam. Rob manifestearret him al in aardich skoftke yn Fryslân as muzikant en tekstdichter en fan him is koartlyn yn ensafh nûmer 6 yn print in toanieltekst ferskynd.

Wat hat dy nei Nederlân brocht tweintich jier lyn?
‘Ik soe hjir in jier op it konservatoarium studearje, mar fielde my fuort sa thús yn Amsterdam – echt as in fisk yn it wetter –, dat ik der bleaun bin.… Lês fierder

Hedwig Terpstra

Sytse Jansma: ‘Ik mei graach boartsje mei de werklikheid.’

logo.ensafh

Sytse Jansma (Feanwâlden, 1980) die snein 24 oktober yn de Greate Tsjerke yn Poppenwier mei oan in middei fan it Literêr Sirkwy. Hy droech dêr syn nijste gedichten foar. Oare dichters dy middeis wiene Elmar Kuiper, Edwin de Groot en Aafke Koster. Mei har fjouweren ymprovisearren se op de muzyk fan Wiebe Kaspers en Rob du Jardin. De dei dêrnei ynterview ik Sytse yn syn moaie âlde kapteinswente yn it sintrum fan Harns. Sytse seit oer de foardrachten: ‘Ik koe de muzikanten hielendal net en we ha dus ek nea oefene. Ik fyn dochs dat de ymprovisaasje goed slagge is. It is soms ek moai om dwers tsjin de muzyk yn te gean.… Lês fierder

Hedwig Terpstra

Jan Kleefstra: ‘Ik neam mysels mear muzikant as dichter.’

logo.ensafh

jankleefstra

Jan Kleefstra (1964) is berne yn Akkrum en hat dêr altyd wenne. In jier as fyftjin lyn is er begûn mei it skriuwen fan deiboekfragminten, foarmleaze ferhalen. Hy woe dêrmei de lêzer twinge om muoite te dwaan om te ûntdekken wat er ûntdekke wol. Dizze fragminten binne publisearre yn in literêr tiidskrift. Jan krige der goede reaksjes op, mar ek de krityk dat er te folle fan syn lêzers freegje soe. Hy is dêrnei begûn mei it skriuwen fan fragminten yn dichtfoarm, earst yn it Nederlânsk. Yn 2003 kaam syn earste bondel ‘Stem van de stilte’ út, in gearwurking mei seeskilder Minne Onnes.Lês fierder